چرا روغن ترمز باید عوض شود

روغن ترمز یک روغن هیدرولیک است که در سیستم های ترمز خودرو استفاده می شود. اکثر روغن‌هایی که امروزه در بازار استفاده می‌شوند مبتنی بر گلیکول اتر هستند. البته روغن های ترمز پایه نفتی نیز در بازار وجود دارد.

در ایالات متحده، روغن ترمز استفاده شده باید استانداردهای خاصی را که توسط سازمان های دولتی مانند وزارت حمل و نقل تعیین شده است، رعایت کند. خود وزارت حمل و نقل ایالات متحده دارای دسته های مختلفی از روغن ترمز است که توسط انجمن مهندسین خودرو آمریکا (SAE) تعیین شده است. وزارت حمل و نقل همیشه از استانداردهای توصیه شده توسط SAE استفاده می کند، اما برخی از جزئیات محلی را در دسته بندی ها از جمله دما و رطوبت هوا نیز در نظر می گیرد. به همین دلیل است که ما هنوز شاهد استانداردهایی مانند DOT 3 و DOT 4 در روغن ترمز هستیم. انواع مختلف آنها نباید با هم مخلوط شوند. برای اینکه بدانید از چه نوع روغن ترمز برای خودروی خود استفاده کنید، همیشه توصیه می کنیم به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید.

محاسبه طول عمر روغن ترمز مورد استفاده در خودرو به طور کلی با در نظر گرفتن مسافت طی شده تعیین می شود. بنابراین برای تعیین زمانی که نیاز به تعویض روغن ترمز خودرو خود دارید، باید همیشه به عملکرد خودرو پس از تعویض روغن قبلی توجه کنید. با این حال، هیچ استانداردی وجود ندارد که برای همه خودروها اعمال شود. برخی از شرکت ها پیشنهاد می کنند آن را هر 30000 کیلومتر تغییر دهید، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیازی به تغییر آن حتی تا 240000 کیلومتر نداشته باشند. دارندگان خودرو باید برای مسافت پیموده شده توصیه شده برای تعویض خودرو به دفترچه راهنمای خودرو یا مکانیک واجد شرایط مراجعه کنند.

در برخی موارد خاص، به عنوان مثال زمانی که رطوبت وارد سیستم ترمز خودرو شده یا ترمزها نرم یا سفت هستند، ممکن است لازم باشد روغن ترمز را زودتر از زمان مقرر تعویض کنید. یک مکانیک خبره می تواند به شما کمک کند تا مشکلات سیستم ترمز را بررسی کنید و در صورت لزوم روغن ترمز خودروی خود را تعویض کنید.

روغن ترمز یک موضوع ثابت است زیرا اکثر مردم نمی دانند که چرا باید تعویض شود. آیا راننده متوسطی را می شناسید که 10000 تا 15000 مایل در سال سفر می کند و 75000 بار در سال از ترمز استفاده می کند؟ روغن ترمز در مخزن سیلندر اصلی ترمز ذخیره می شود، که معمولاً یک ظرف پلاستیکی شفاف است که در بالای سیلندر اصلی قرار دارد و به شما امکان می دهد بدون برداشتن درپوش ترمز، سطح مایع را در داخل مشاهده کنید. از بازکردن درپوش باید خودداری کرد زیرا باعث می شود هوای مرطوب وارد مخزن شود و رطوبت برای روغن ترمز مناسب نیست. اما چند بار باید روغن ترمز خود را تعویض کنید؟ برخی افراد بیشتر از دیگران رانندگی می کنند و ترمز می کنند. پس چه نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد زمان روی آوردن به مایعات جدید فرا رسیده است؟

روغن ترمز چیست؟

روغن ترمز مایع هیدرولیک است. سیالات هیدرولیک به عنوان وسیله ای برای انتقال نیرو در ماشین های هیدرولیک مانند اتومبیل عمل می کنند. روغن ترمز در خودروها، موتورسیکلت ها و کامیون های سبک استفاده می شود. قدرت را با فشار منتقل می کند و قدرت ترمز را افزایش می دهد، زیرا مایعات انعطاف پذیر نیستند، روغن ترمز می تواند عملکرد بهتری داشته باشد. در دمای بسیار بالا و فشار بالا کار می کند. بدون روغن ترمز، وسیله نقلیه شما نمی تواند با فشار دادن پدال ترمز متوقف شود، بنابراین ضروری است که هر وسیله نقلیه ای نوع و مقدار مناسب روغن ترمز را برای وسیله نقلیه خود داشته باشد. روغن ترمز باید تمیز باشد، حتی اگر از مقدار و نوع مناسب استفاده کنید، اگر کثیف یا آلوده باشد می تواند کاملا بی اثر باشد و مانند آب در موتور شما عمل کند.

پنج علامتی که هنگام تعویض روغن ترمز باید بدانید

علائمی وجود دارد که به شما می گوید چه زمانی و چرا باید روغن ترمز خود را تعویض کنید. در اینجا 5 مورد برتر آورده شده است:

چراغ ABS را روشن کنید

یکی از مطمئن ترین راه ها برای دانستن اینکه روغن ترمز شما نیاز به تعویض دارد، روشن شدن چراغ ABS است.
– ABS: مخفف سیستم ترمز ضد قفل است. به خصوص اگر خودروی جدیدتری انتخاب کرده و رانندگی می کنید، چراغ ABS شما زمانی روشن می شود که نیاز به اضافه کردن یا تغییر روغن ترمز در خودرو خود داشته باشید.

مشکلات پدال

اگر متوجه شدید که فشار دادن پدال ترمز به طور فزاینده ای دشوار می شود، به این معنی است که احتمالاً به مایع بیشتری نیاز دارید. یا ممکن است به این معنی باشد که زمان تعویض روغن ترمز فرا رسیده است.

صداهای عجیب

اگر روغن ترمز کافی در ماشین خود ندارید یا روغن ترمز قدیمی است، ترمزهای شما قطعاً به شما یادآوری می کنند تا بتوانید روغن ترمز خود را تعویض کنید. اگر ترمزهای شما شروع به ایجاد صدا کرد، قبل از بروز مشکلات بزرگ، وسیله نقلیه خود را توسط یک متخصص بررسی کنید.

لنت ترمز هم کار نمیکنه

مایع کم یا کثیف قطعا روی لنت ترمز شما تاثیر می گذارد. اگر وسیله نقلیه شما مانند گذشته عمل نمی کند یا صدای خراش را می شنوید، وقت آن است که روغن ترمز خود را بررسی کنید.

بوی سوختگی

بوی شیمیایی پس از ترمز شدید نشانه گرم شدن بیش از حد کلاچ یا ترمز است. اگر این اتفاق افتاد، بگذارید ترمزهای شما خنک شوند. اگر این کار را نکنید، گرم نگه داشتن روغن ترمز باعث از کار افتادن ترمزها می شود. اگر بوهای عجیب دیگری را استشمام کردید یا دود دیدید، نشانه آن است که نه تنها به روغن ترمز جدید نیاز دارید، بلکه ممکن است آسیب دیگری به دستگاه شما وارد شود. .

چه اتفاقی برای روغن ترمز می افتد؟

روغن ترمز با گذشت زمان کارایی خود را از دست می دهد. روغن ترمز می تواند رطوبت را جذب کند، که می تواند منجر به خوردگی در سیستم هیدرولیک شما شود، ترمزهای شما کارآمدتر شده و توانایی شما برای توقف در شرایط رانندگی بحرانی کاهش می یابد.

هر چند وقت یکبار باید عوض بشه؟

نمی توان گفت چه زمانی روغن ترمز خودروی خود را تعویض کنید. زمان بندی بسته به نوع خودرو، شرایط رانندگی که معمولاً تجربه می کنید و توصیه های سازنده متفاوت است. اما یک قانون سرانگشتی خوب این است که آن را در طول تعویض منظم روغن ترمز بررسی کنید و هر چهار تا پنج سال یکبار آن را تعویض کنید. علائمی که نشان می دهد باید فوراً روغن ترمز خود را چک کنید شامل مایعی است که بوی سوختگی می دهد، شفاف یا شفاف نیست یا کمتر از حد انتظار است.

روغن ترمز یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث در محافل فنی خودرو است زیرا بسیاری از مردم نمی دانند چرا روغن ترمز باید تعویض شود.

آیا می دانستید راننده ای که بین 16000 تا 24000 کیلومتر در سال سفر می کند تقریباً 75000 بار از پدال ترمز استفاده می کند؟ یک نظرسنجی توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا نشان داد که نیمی از رانندگان خرابی سیستم ترمز را خطرناک ترین تهدید برای خود می دانند، به طور متوسط ​​نیمی از خودروها و کامیون های سبک در ایالات متحده آمریکا برای 10 سال یا بیشتر. . آنها هرگز روغن ترمز خود را تعویض نکردند. در بسیاری از کشورهای اروپایی، بررسی دوره ای روغن ترمز یک ضرورت است و نیمی از خودروها به طور مرتب آزمایشات را انجام می دهند. اینها می توانند دلایل خوبی برای تعویض به موقع روغن ترمز باشند.

روغن ترمز یکی از مهم ترین مایعاتی است که امروزه مورد غفلت قرار گرفته است، حتی اگر انکارناپذیر یکی از الزامات رانندگی ایمن است. بر این اساس، تکنسین های حرفه ای و مکانیک های مجرب باید به صاحبان خودرو دستور بازرسی کامل و تعویض روغن ترمز را بدهند. نکته مهم دیگر این است که روغن باید هم از نظر سطح و کمیت و هم از نظر سطح عملکرد بازرسی شود و سطح مناسب لزوما نمی تواند نشان دهنده سلامت و کارایی روغن باشد.

بسیاری از کارشناسان اکیداً توصیه می کنند روغن را هر سال یا هر 2 سال یکبار تعویض کنید تا از تعمیرات سنگین بیشتر جلوگیری شود. دلیل آنها این است که روغن ترمز مبتنی بر گلیکول ناخالصی ها و رطوبت را از سیستم در حین کار جذب می کند. این سیال رطوبت را از اتصالات بین لوله های پلاستیکی جذب می کند، به ویژه نشتی های گذشته و مکان هایی که ممکن است قبلا در معرض هوا بوده باشند. از طرفی مشکل نشتی در هوای مرطوب به میزان قابل توجهی تشدید خواهد شد. پس از یک سال کارکرد، روغن ترمز به طور متوسط ​​حاوی 2 درصد آب است و پس از 18 ماه سطح نشانگر می تواند تا 3 درصد افزایش یابد و پس از چند سال از آخرین سرویس، بعید است که 7 تا 8 درصد مایع شما باشد. آب است! تحقیقات اداره ترافیک آمریکا نشان داد که روغن ترمز 20 درصد از 1720 خودروی نمونه برداری شده حاوی 5 درصد یا بیشتر آب است!

هنگامی که میزان رطوبت و آلودگی افزایش می یابد، تأثیر بسزایی در نقطه جوش مایع دارد. روغن ترمز جدید و خشک (بدون رطوبت) DOT3 دارای نقطه جوش حداقل 401 درجه فارنهایت (205 درجه سانتیگراد) است، در حالی که مایع مرطوب (اشباع از رطوبت) دارای نقطه جوش حداقل 284 درجه فارنهایت (140 درجه) است. سانتیگراد). اکثر روغن های Akband و Neo DOT3 دارای نقطه جوش بین 460 تا بیش از 500 درجه فارنهایت (237 تا 260 درجه سانتیگراد) هستند.

فقط 1٪ آب در روغن می تواند نقطه جوش مایع را تا 396 درجه فارنهایت (202 درجه سانتیگراد) کاهش دهد. به همین ترتیب، 2٪ آب در دمای 320 درجه فارنهایت (160 درجه سانتیگراد) و 3٪ آب تا دمای 293 درجه فارنهایت (145 درجه سانتیگراد) که طبق استانداردهای DOT و OEM می تواند خطرناک باشد. روغن ترمز DOT4 همچنین دارای حداقل نقطه جوش بالاتری است – نقطه خشکی 446 درجه فارنهایت (230 درجه سانتیگراد) و نقطه مرطوب 311 درجه فارنهایت (155 درجه سانتیگراد) – و بنابراین با سرعت کمتری در رطوبت نفوذ می کند و حاوی سه درصد آب است. می تواند نقطه جوش را تا 50 درصد کاهش دهد.

با توجه به اینکه امروزه سیستم های ترمز دیفرانسیل جلو با لنت های نیمه فلزی به طور قابل توجهی گرمتر از خودروهای دیفرانسیل عقب هستند (یعنی ترمز خودروهای دیفرانسیل جلو، علاوه بر اینکه باید چرخ را در دورهای بالاتر متوقف کنند، باید انتقال نیز داشته باشند. بار برای جبران وزن از عقب به جلو با نیروی ترمز بیشتر). ترمزهای داغ تر به روغنی با محدوده حرارتی بالاتر نیاز دارند زیرا گرمای بیشتری را جذب می کنند.

همانطور که قبلا ذکر شد، روغن ترمز نقش بسیار مهمی در خودروهای امروزی دارد. جبران سطح سیال در مخزن با رطوبت دریافتی از سیستم، خطر بروز مشکلات را افزایش می دهد. زیرا در شرایط بسیار گرم می تواند حجم بخار تولید کند. بخار می تواند مایع را جابجا کرده و تراکم پذیری آن را افزایش دهد. بنابراین وقتی پدال را فشار می دهید، ماشین می تواند بدون هیچ فشار موثری در سیستم به حرکت خود ادامه دهد! علاوه بر نگرانی های ایمنی، روغن حاوی رطوبت می تواند باعث زنگ زدگی و خوردگی در کالیپرهای ترمز، خطوط، سیلندر چرخ، سیلندر اصلی، لوله های فولادی و تعدیل کننده های ABS شود.

بارها و بارها درباره تصادفاتی شنیده ایم که علت اصلی آن مشکلات غیرقابل توضیح ترمز بوده است. هنگام بازرسی ترمزها، هیچ مشکل مکانیکی مشاهده نشد، سطح مایع نرمال بود، لنت ها مطابق با مشخصات کارخانه بودند، به نظر می رسید که سیستم هیدرولیک به خوبی کار می کند، و پدال ها به خوبی کار می کنند و احساس محکمی می کنند. تا زمانی که ترمزها اولین علت بروز مشکل در هنگام تصادف باشد. برای چی؟ چون چیزی باعث بالا رفتن دمای ترمز و گرمای بیش از حد باعث جوشیدن مایع شد! در حالی که یک عامل ساده دلیل اصلی این ماجرا بود.

اگرچه ترمز دستی را رها نکرد، اما راننده شروع به حرکت کرد و باعث افزایش دمای لنت ها شد که منجر به افزایش دمای روغن ترمز شد و در پایان متوجه شدیم که ترمزها به موقع کار نکردند این تنها یک نمونه از اتفاقات ساده اما سرنوشت ساز است که منجر به تصادف می شود. انواع دیگر عیوب از این نوع ناشی از جوشیدن روغن ترمز است که در هر شرایط رانندگی کل سیستم ترمز را تحت فشار قرار می دهد، مانند: کشیدن ترمز به دست یا فشار دادن ناگهانی و عصبی روی پدال. دیگری رانندگی در جاده های کوهستانی، بکسل کردن تریلر یا وسیله نقلیه دیگر، یا رانندگی در شرایط سخت.

تشخیص کیفیت روغن به تنهایی از روی ظاهر آن امکان پذیر نیست (حتی اگر ناخالصی ها و ذرات زیادی به خود جذب کرده باشد یا قهوه ای رنگ باشد). به همین دلیل روغن باید تست شود در غیر این صورت باید کاملا تعویض شود. برای تعیین وضعیت روغن سه راه وجود دارد اما در ایران متاسفانه چنین تست هایی در بین مکانیک ها و کارشناسان رایج نیست.

اولین مورد استفاده از یک رفرکتومتر است که می تواند با تغییر جهت نور، میزان ناخالصی های مایع را به وضوح نشان دهد. یک قطره روغن داخل دستگاه تستر ریخته، سپس نوری به آن تابیده شده و مقدار ناخالصی آن خوانده می شود. دقت این تستر بسیار بالاست و می تواند میزان آلودگی (رطوبت) و نقطه جوش مایع را مشخص کند.

روش شیمیایی با استفاده از نوار: این روش تست توسط سیستم Phoenix انجام می شود و به آن Strip Dip می گویند و می تواند میزان مواد خورنده مایع را آشکار کند. مواد شیمیایی موجود در روغن به دلیل واکنش با نشانگر مسی، رنگ نوارهای تست را تغییر داده و وضعیت روغن را مشخص می کند. هنگامی که نشانگر مس به 100 می رسد، این نشان می دهد که میزان رسوبات به پایان عمر مفید آن نزدیک است و اگر این مقدار 200 یا بیشتر باشد، روغن باید تعویض شود.

تستر الکترونیکی: این تستر مقدار نقطه جوش را به دقت اندازه گیری می کند و تنها در یک دقیقه به طور کامل کالیبره می شود. اگر نقطه جوش به حد خطر رسیده است، پیشنهاد می کند آن را جایگزین کنید.

منبع: همشهری