چرا زلزله در شب اتفاق می افتد

زلزله یکی از حوادث طبیعی است که میلیون ها سال است که نقش غیرقابل انکاری در سرنوشت زمین و ساکنان آن داشته است و می تواند برای انسان و احتمالا هر موجود زنده ای وحشتناک باشد.

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، اگرچه زلزله ها میلیون ها سال است که نقش غیرقابل انکاری در سرنوشت زمین و ساکنان آن ایفا کرده اند، اما زلزله از آن دسته حوادث طبیعی است که برای انسان و احتمالاً هر موجود زنده ای وحشتناک است.

زمین لرزه زمانی رخ می دهد که دو بلوک زمین (یا دیوارهای گسلی) به طور ناگهانی از کنار یکدیگر می لغزند. سطحی که روی آن می لغزند، گسل یا صفحه گسل نامیده می شود. نقطه ای که در زیر سطح زمین شروع می شود، مرکز زمین لرزه یا مرکز زمین لرزه و به مکانی که مستقیماً بالای آن روی سطح زمین قرار دارد، کانون زمین لرزه می گویند.

گاهی اوقات زلزله یک پیش‌آزمون دارد. زمین لرزه های کوچکی که در همان مکان زلزله بزرگ بعدی رخ می دهد. دانشمندان نمی توانند تشخیص دهند که آیا زلزله یک شوک اولیه است تا زمانی که زلزله بزرگتری رخ دهد. بزرگترین و بزرگترین زلزله را شوک اصلی می نامند. زمین لرزه های بزرگ همیشه پس لرزه هایی را به دنبال دارند. اینها زمین لرزه های کوچکتری هستند که سپس در همان مکان زلزله اصلی رخ می دهند. بسته به اندازه زمین لرزه اصلی، پس لرزه ها می توانند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از زلزله اصلی ادامه داشته باشند.

چرا زمین لرزه اتفاق می افتد
زمین دارای چهار لایه اصلی است: هسته داخلی، هسته خارجی، گوشته و پوسته. پوسته، که بالای گوشته است. این یک پوست نازک است که سطح سیاره ما را تشکیل می دهد. اما این پوسته یک تکه نیست و مانند پازلی که سطح زمین را می پوشاند از چند تکه تشکیل شده است. علاوه بر این، این قطعات پازل به آرامی حرکت می کنند، از کنار یکدیگر می لغزند و با یکدیگر برخورد می کنند. این قطعات پازل را صفحات تکتونیکی و لبه های صفحات را مرز صفحه می نامند. صفحات تکتونیکی در پوسته زمین همیشه به کندی حرکت می کنند. زمین لرزه ها در امتداد مرزهای این صفحات متمرکز شده اند.

مرزهای صفحات از گسل های زیادی تشکیل شده اند و بیشتر زمین لرزه های جهان بر روی این گسل ها رخ می دهد. از آنجایی که لبه‌های صفحات ناهموار هستند، وقتی بقیه صفحات به حرکت ادامه می‌دهند، لبه‌ها گیر می‌کنند. در نهایت وقتی صفحه به اندازه کافی دور می شود، لبه های آن روی یکی از گسل ها باز می شود و زلزله رخ می دهد.

چرا در زمستان زلزله ها بیشتر می شود؟

چرا در زمستان زلزله ها بیشتر می شود؟ آیا با سرد شدن هوا احتمال وقوع زلزله افزایش می یابد؟ شاید این سوال برای شما هم باشد. در واقع هیچ اثر اقلیمی روی زلزله وجود ندارد. از نظر آماری، توزیع تقریباً مساوی زمین لرزه ها در هوای سرد، هوای گرم، هوای بارانی و غیره وجود دارد.

اگرچه تغییرات شدید فشار کم مرتبط با سیستم های طوفانی بزرگ باعث ایجاد دوره هایی از لغزش گسل در پوسته زمین می شود و همچنین می تواند در ایجاد برخی زلزله های مخرب نقش داشته باشد. با این حال، اعداد کوچک هستند و از نظر آماری معنی دار نیستند.

آیا زلزله بیشتر در شب اتفاق می افتد؟

یکی از این پدیده ها که نقش محرکی در وقوع زلزله دارد، اثر جاذبه گرانشی بین ماه و خورشید است. نقش گرانش ماه و خورشید در وقوع زلزله، همه پژوهشگران علوم زمین شناسی و توپوگرافی را از گذشته تا به امروز مورد توجه قرار داده است.

زلزله شناسان دریافته اند که تعداد زمین لرزه ها زمانی که ماه به زمین نزدیک تر است و همچنین زمانی که ماه کامل می شود، به طور پیوسته افزایش می یابد. دانشمندان همچنین دریافته‌اند که زمین‌لرزه‌های بزرگ‌تر زمانی رخ می‌دهند که نزدیک‌ترین فاصله ماه به زمین با ماه کامل و ماه جدید همزمان شود.

همچنین نشان داده شده است که بیشتر داده‌های کاتالوگ جهانی زلزله، زمانی که به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار می‌گیرند، تغییرات لرزه‌خیزی را با زمان محلی در طی 24 ساعت نشان می‌دهند، مشاهده می‌کنند که زلزله‌ها در طول شب بیشتر از روز رخ می‌دهند. تعداد زمین لرزه ها در طول روز کاهش می یابد و در بعد از ظهر به حداقل می رسد (بین ساعت 15:00 تا 16:00) سپس تا نیمه شب به طور پیوسته افزایش می یابد.

منبع: روزیاتو

انسان‌ها از دیرباز مستعد تشدید اضطراب در شب بوده‌اند، زیرا در شب آسیب‌پذیرتر هستند. از طرفی زلزله در هر زمانی می تواند وحشتناک باشد. اما به نظر می رسد که بیشتر زلزله هایی که می دانیم در شب اتفاق می افتد. اما آیا بیشتر زلزله ها واقعا در شب اتفاق می افتند؟

بیشتر بدانید

چرا زلزله اتفاق می افتد؟

از دیدگاه علم زمین شناسی، پدیده لرزه ای تابعی خاص از نسبت گرانشی انرژی ذخیره شده در سطح گسل در ناحیه ای از زمین به مقاومت آن سطح است. تغییر در زمان زلزله زمانی رخ می دهد که فشار وارده بر میدان تنش یا مقاومت سطح گسل تغییر کند. حال آنچه ممکن است در هنگام وقوع این پدیده ها مؤثر باشد، متفاوت است و نمی توان برای آنها علل خاصی ارائه داد. برخی از این رویدادهای تأثیرگذار عبارتند از:

– ظهور سایر زمین لرزه ها در هواپیماهای زمین مشترک

– تغییرات در سطح آب های زیرزمینی

– حرکت توده مایع ماگما در عمق زمین

– کشش گرانشی ماه بین خورشید و سیارات دیگر نزدیک جو زمین

طوفان های مغناطیسی به دلایلی ایجاد شده اند

– لکه های خورشیدی قدیمی و جدید

– تغییرات دما در جو زمین

– انفجارهای هسته ای

در بین تمامی این موارد، زلزله های اطراف یک منطقه نسبت به سایر عوامل در وقوع زلزله که ناشی از گسیختگی یا حرکت صفحات زمین است، تأثیر بیشتر و مشهودتری دارد. پدیده زلزله و وقوع آن بر روی یک گسل خاص از یک سو باعث تخلیه تنش ها و انرژی صفحات زمین و همچنین اصطکاک آنها می شود و از سوی دیگر منجر به کاهش خشکی و مقاومت سطح گسل می شود و به همین دلیل نقش اساسی و مهمی در به تاخیر انداختن یا پیشروی چندین ساعت زمین لرزه های بعدی و حتی چندین ساعته زمان زلزله ایفا می کنند.

تغییرات تنش ناشی از سایر پدیده‌های مؤثر بر ارتعاش صفحه در مقایسه با تنش‌های زلزله ناچیز است و در این میان عمدتاً نقش محرکی را ایفا می‌کنند که در علم زمین‌شناسی به آن پیش‌لرزه می‌گویند که در بیشتر مواقع اصلاً آنها را احساس نمی‌کنیم و فقط مراکز لرزه‌نگار و دستگاه‌های حساس آن‌ها متوجه وقوع و ثبت آن‌ها می‌شوند.

همه این تکانهای پیش‌آگهی در همه موارد مربوط به آن و علم زمین‌شناسی به‌طور دقیق و کلی، نشانه‌ها و نشانه‌هایی از وضعیت عمومی زمین را به همراه دارند و شاید به‌طور خاص‌تر از ظهور پدیده‌های مهم‌تر دیگری مانند زلزله در آینده خبر می‌دهند.

کشش گرانشی بین ماه و زمین چه تأثیری بر زمین لرزه دارد؟

یکی از این پدیده ها که نقش محرکی در وقوع زلزله دارد، اثر جاذبه گرانشی بین ماه و خورشید است. نقش جاذبه ماه و خورشید در وقوع زلزله از دیروز تا امروز مورد توجه تمامی محققان علوم زمین شناسی و توپوگرافی است.

زلزله شناسان دریافته اند که تعداد زمین لرزه ها زمانی که ماه به زمین نزدیک تر است و همچنین زمانی که ماه کامل می شود به طور پیوسته افزایش می یابد. دانشمندان همچنین کشف کرده اند که زمانی که نزدیک شدن ماه به زمین همزمان با ماه کامل و ماه نو باشد، زلزله های بزرگ بیشتر اتفاق می افتد.

همچنین نشان داده شده است که بیشتر داده‌های کاتالوگ جهانی زلزله، زمانی که به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار می‌گیرند، تغییرات لرزه‌خیزی را با زمان محلی در طی 24 ساعت نشان می‌دهند، مشاهده می‌کنند که زلزله‌ها در طول شب بیشتر از روز رخ می‌دهند.

تعداد زمین لرزه ها در طول روز کاهش می یابد و در بعد از ظهر به حداقل می رسد (بین ساعت 15:00 تا 16:00) سپس تا نیمه شب به طور پیوسته افزایش می یابد.

کاهش تعداد زمین لرزه ها در طول روز، کاهش عرض های جغرافیایی دور از استوا و تأثیر بیشتر برای زلزله های کوچکتر مشاهده می شود که برای زلزله های با بزرگی بیشتر تا 5.0 به نسبت کاهش می یابد.

دانشمندان سعی کردند داده های زلزله را از کاتالوگ های استاندارد 36 ساله با دوره های مختلف قمری مرتب کنند تا ببینند آیا الگوهای ثابتی از این تمرین ظاهر می شود یا خیر.

ماه نزدیکترین جرم سیاره ای به زمین است که بیشترین نیروی گرانشی را نیز بر روی زمین اعمال می کند. مشخص شده است که زمین لرزه هایی که روی ماه رخ می دهند عمدتاً توسط موقعیت زمین کنترل می شوند، به ویژه زمانی که ماه نزدیک به زمین است.

محققان سعی کردند داده‌های زلزله به‌دست‌آمده از مجموعه‌های بزرگ کاتالوگ‌های استاندارد زلزله با چرخه‌های ماه متفاوت را مرتب کنند تا ببینند آیا الگوهای ثابتی پدیدار شده است یا خیر.

هنگامی که زمین لرزه های جهان با ماه جدید در ماه کامل مطابقت دارد، نیمه دوم از سه بخش، تعداد فزاینده ای از زمین لرزه ها را در ماه کامل نشان می دهد. در نیمه اول خورشید و ماه هر دو نسبت به زمین در یک ربع قرار دارند و در نیمه دوم در دو ربع مختلف قرار دارند و اثر خالص این است که هر دو نوعی جاذبه متضاد ارائه می دهند و بنابراین وقتی ماه از ربع اول به سمت ماه کامل حرکت می کند که در آن ماه در جهت مخالف زمین با خورشید قرار می گیرد و تعداد زمین افزایش می یابد. تعداد زمین لرزه ها به تدریج کاهش می یابد تا ماه به ربع سوم برسد. این افزایش تعداد زمین لرزه ها از موقعیت میانی (ربع اول و سوم تا ماه کامل) حدود 5-6 درصد است.

این افزایش تا قدر 6.0 در مقیاس ریشتر و برای رویدادهای متمرکز کم عمق تا 10 کیلومتر و ضعیف تا عمق 35 کیلومتر مشاهده شده است. باز هم، این افزایش برای همه محدوده‌های عرض جغرافیایی و بیشتر محدوده‌های طول جغرافیایی مشاهده می‌شود.

آیا زلزله در ایران بیشتر در شب اتفاق می افتد؟

اگر به آمارها دقت کنیم، می توان دریافت که بیشترین تعداد زمین لرزه ها در فصل بهار و در ابتدا و انتهای ماه رخ داده است. در گذشته مردم در این زمینه اعتقادات سفت و سختی داشتند تا جایی که برخی از اقوام ایرانی باستان در زمان های مختلف نیمی از هر ماه را تعطیل می کردند، زیرا بر اساس علوم زمان خود معتقد بودند که وقایع صورت های فلکی و ادغام نفوذ آنها بین نیروی خورشید و ماه در این موقع از ماه به ویژه در فصل بهار اتفاق می افتد.

ساعت اوج زمین لرزه ها و حرکت صفحات زمین در بهار و پاییز یعنی در زمان اعتدال و بعد از ظهر بین ساعات غروب آفتاب در عصر رخ می دهد. این پدیده مختص اعتدال بهاری نیست. فاصله بین تابستان و زمستان یا انقلاب زمستانی باعث ایجاد زلزله در شب می شود، به این معنی که از ساعات اولیه شب تا نیمه های شب رخ می دهد.

رابطه فیزیکی ماه و زمین به گونه ای است که در اثر نیروی گرانش یکدیگر را جذب می کنند و به همین دلیل همیشه به دور مرکز یکدیگر می چرخند. در نهایت این نیروی مرکزگرا که توسط زمین و ماه ایجاد می شود، به عبارت ساده تر، روی حالت ریشه و نقطه میانی هسته زمین و رابطه ماگما با آن تأثیر می گذارد که بر اقیانوس ها، جو و جو زمین و همچنین پوسته جامد زمین که همان صفحات زمین هستند تأثیر می گذارد و اثرات مختلفی از جمله زمین لرزه ایجاد می کند.

دانشمندان زلزله شناسی می گویند اثر جاذبه بین جاذبه ماه و خورشید، در وقوع پدیده های زیستی مانند زلزله، بستگی به طول گسلی دارد که منطقه در آن قرار دارد.

در تجزیه و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از داده‌های لرزه‌نگاری ایران، مشخص شد که بیشترین تعداد زمین‌لرزه‌ها و پیش‌زلزله‌های ایران در آغاز و پایان هر ماه رخ می‌دهد. در واقع تعداد زمین لرزه ها در ابتدا و انتهای هر ماه بیشتر از وسط ماه است. زمین لرزه هایی که در آغاز و پایان هر ماه رخ می دهند، بیشتر آمار زلزله را تشکیل می دهند.

ایران از نظر زمین شناسی و لرزه نگاری بر روی گسل های پیوسته قرار دارد. حال اگر به لرزش صفحات جغرافیایی ایران نگاه کنیم، حدس زدن اینکه صفحه ایران در نقطه گسل، پتانسیل بالایی برای زلزله در ماه به همراه داشته است، دشوار نیست.

بیشتر زمین لرزه های مختلف بین زمان طلوع و غروب خورشید اتفاق افتاده است، بنابراین می دانیم که این عامل بسیار مهم و تأثیرگذار است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که با توجه به زمان وقوع زلزله، حداکثر و حداقل نیروی گرانشی ایجاد شده توسط جاذبه بین ماه و خورشید، بیشتر زلزله‌ها 2 ساعت قبل یا 2 ساعت پس از حداکثر یا حداقل مقدار جاذبه گرانشی بین ماه و خورشید رخ می‌دهند.

منبع: روزیاتو

به گزارش اقتصاد آنلاین؛ انسان‌ها از دیرباز مستعد تشدید اضطراب در شب بوده‌اند، زیرا در شب آسیب‌پذیرتر هستند. از سوی دیگر، زلزله می تواند در هر زمانی وحشتناک باشد، به خصوص در شب. اما به نظر می رسد که بیشتر زلزله هایی که می دانیم در شب اتفاق می افتد. اما آیا بیشتر زلزله ها واقعا در شب اتفاق می افتند؟

از دیدگاه علم زمین شناسی، پدیده لرزه ای تابعی خاص از نسبت گرانشی انرژی ذخیره شده در سطح گسل در ناحیه ای از زمین به مقاومت آن سطح است. تغییر در زمان زلزله زمانی رخ می دهد که فشار وارده بر میدان تنش یا مقاومت سطح گسل تغییر کند. حال آنچه ممکن است در هنگام وقوع این پدیده ها مؤثر باشد، متفاوت است و نمی توان برای آنها علل خاصی ارائه داد.

برخی از این رویدادهای تأثیرگذار عبارتند از:

– ظهور سایر زمین لرزه ها در هواپیماهای زمین مشترک

– تغییرات در سطح آب های زیرزمینی

– حرکت توده مایع ماگما در عمق زمین

– کشش گرانشی ماه بین خورشید و سیارات دیگر نزدیک جو زمین

طوفان های مغناطیسی به دلایلی ایجاد شده اند

– لکه های خورشیدی قدیمی و جدید

– تغییرات دما در جو زمین

– انفجارهای هسته ای

در بین تمامی این موارد، زلزله های اطراف یک منطقه نسبت به سایر عوامل در وقوع زلزله که ناشی از گسیختگی یا حرکت صفحات زمین است، تأثیر بیشتر و مشهودتری دارد. پدیده زلزله شبانه و وقوع آن بر روی یک گسل خاص از یک سو باعث آزاد شدن تنش ها و انرژی صفحات زمین و همچنین اصطکاک آنها می شود و از سوی دیگر منجر به کاهش خشکی و مقاومت سطح گسل می شود و بنابراین نقش اساسی و مهمی در به تأخیر انداختن و یا پیش بینی چندین ساعت زمین لرزه حتی برای چندین ساعت زمین لرزه ایفا می کنند.

در مورد علت زلزله های شبانه نیز باید گفت که تغییرات تنش ناشی از سایر پدیده هایی که بر لرزش صفحات اثر می گذارند در مقایسه با تنش های زلزله به طور کلی ناچیز بوده و در این میان عمدتاً نقش محرک را ایفا می کنند که در علم زمین شناسی به آن پیش بینی می گویند.

همه این تکانهای پیش‌آگهی در همه موارد مربوط به آن و علم زمین‌شناسی به‌طور دقیق و کلی، نشانه‌ها و نشانه‌هایی از وضعیت عمومی زمین را به همراه دارند و شاید به‌طور خاص‌تر از ظهور پدیده‌های مهم‌تر دیگری مانند زلزله در آینده خبر می‌دهند.

کشش گرانشی بین ماه و زمین چه تأثیری بر زمین لرزه دارد؟

یکی از این پدیده ها که نقش محرکی در وقوع زلزله دارد، اثر جاذبه گرانشی بین ماه و خورشید است. نقش جاذبه ماه و خورشید در وقوع زلزله از دیروز تا امروز مورد توجه تمامی محققان علوم زمین شناسی و توپوگرافی است.

زلزله شناسان دریافته اند که تعداد زمین لرزه ها زمانی که ماه به زمین نزدیک تر است و همچنین زمانی که ماه کامل می شود به طور پیوسته افزایش می یابد. دانشمندان همچنین کشف کرده اند که زمانی که نزدیک شدن ماه به زمین همزمان با ماه کامل و ماه نو باشد، زلزله های بزرگ بیشتر اتفاق می افتد.

همچنین نشان داده شده است که بیشتر داده‌های کاتالوگ جهانی زلزله، زمانی که به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار می‌گیرند، تغییرات لرزه‌خیزی را با زمان محلی در طی 24 ساعت نشان می‌دهند، مشاهده می‌کنند که زلزله‌ها در طول شب بیشتر از روز رخ می‌دهند.

تعداد زمین لرزه ها در طول روز کاهش می یابد و در بعد از ظهر به حداقل می رسد (بین ساعت 15:00 تا 16:00) سپس تا نیمه شب به طور پیوسته افزایش می یابد.

کاهش تعداد زمین لرزه ها در طول روز، کاهش عرض های جغرافیایی دور از استوا و تأثیر بیشتر برای زلزله های کوچکتر مشاهده می شود که برای زلزله های با بزرگی بیشتر تا 5.0 به نسبت کاهش می یابد.

دانشمندان سعی کردند داده های زلزله را از کاتالوگ های استاندارد 36 ساله با دوره های مختلف قمری مرتب کنند تا ببینند آیا الگوهای ثابتی از این تمرین ظاهر می شود یا خیر.

ماه نزدیکترین جرم سیاره ای به زمین است که بیشترین نیروی گرانشی را نیز بر روی زمین اعمال می کند. مشخص شده است که زمین لرزه هایی که روی ماه رخ می دهند عمدتاً توسط موقعیت زمین کنترل می شوند، به ویژه زمانی که ماه نزدیک به زمین است.

محققان سعی کردند داده‌های زلزله به‌دست‌آمده از مجموعه‌های بزرگ کاتالوگ‌های استاندارد زلزله با چرخه‌های ماه متفاوت را مرتب کنند تا ببینند آیا الگوهای ثابتی پدیدار شده است یا خیر.

هنگامی که زمین لرزه های جهان با ماه جدید در ماه کامل مطابقت دارد، نیمه دوم از سه بخش، تعداد فزاینده ای از زمین لرزه ها را در ماه کامل نشان می دهد. در نیمه اول خورشید و ماه هر دو نسبت به زمین در یک ربع قرار دارند و در نیمه دوم در دو ربع مختلف قرار دارند و اثر خالص این است که هر دو به نوعی کشش مخالف را ارائه می دهند و بنابراین وقتی ماه از ربع اول به موقعیت ماه کامل می رود، جایی که ماه با خورشید همسو می شود و تعداد زمین در جهت مخالف افزایش می یابد.

در طول انتقال از ماه کامل به ماه جدید، تعداد زمین لرزه ها به تدریج کاهش می یابد تا ماه به ربع سوم خود برسد. این افزایش تعداد زمین لرزه ها از موقعیت میانی (ربع اول و سوم تا ماه کامل) حدود 5-6 درصد است.

این افزایش تا قدر 6.0 در مقیاس ریشتر و برای رویدادهای متمرکز کم عمق تا 10 کیلومتر و ضعیف تا عمق 35 کیلومتر مشاهده شده است. باز هم، این افزایش برای همه محدوده‌های عرض جغرافیایی و بیشتر محدوده‌های طول جغرافیایی مشاهده می‌شود.

آیا زلزله در ایران بیشتر در شب اتفاق می افتد؟

اگر به آمارها دقت کنیم، می توان دریافت که بیشترین تعداد زمین لرزه ها در فصل بهار و در ابتدا و انتهای ماه رخ داده است. در گذشته مردم در این زمینه اعتقادات سفت و سختی داشتند تا جایی که برخی از اقوام ایرانی باستان در زمان های مختلف نیمی از هر ماه را تعطیل می کردند، زیرا بر اساس علوم زمان خود معتقد بودند که وقایع صورت های فلکی و ادغام نفوذ آنها بین نیروی خورشید و ماه در این موقع از ماه به ویژه در فصل بهار اتفاق می افتد.

ساعت اوج زمین لرزه ها و حرکت صفحات زمین در بهار و پاییز یعنی در زمان اعتدال و بعد از ظهر بین ساعات غروب آفتاب در عصر رخ می دهد. این پدیده مختص اعتدال بهاری نیست. فاصله بین تابستان و زمستان یا انقلاب زمستانی باعث ایجاد زلزله در شب می شود، به این معنی که از ساعات اولیه شب تا نیمه های شب رخ می دهد.

رابطه فیزیکی ماه و زمین به گونه ای است که در اثر نیروی گرانش یکدیگر را جذب می کنند و بنابراین همیشه به دور مرکز دیگری می چرخند.

می دانید که زمین در واقع به دور خود می چرخد ​​و این چرخش یک نیروی فیزیکی شتاب و فشار در خارج از مرکز زمین ایجاد می کند که باعث می شود ماه و زمین همیشه نیروی فشاری بر یکدیگر وارد کنند.

در نهایت این نیروی مرکزگرا که توسط زمین و ماه ایجاد می شود، به عبارت ساده تر، روی حالت ریشه و نقطه میانی هسته زمین و رابطه ماگما با آن تأثیر می گذارد که بر اقیانوس ها، جو و جو زمین و همچنین پوسته جامد زمین که همان صفحات زمین هستند تأثیر می گذارد و اثرات مختلفی از جمله زمین لرزه ایجاد می کند.

دانشمندان زلزله شناسی می گویند اثر جاذبه بین جاذبه ماه و خورشید، در وقوع پدیده های زیستی مانند زلزله، بستگی به طول گسلی دارد که منطقه در آن قرار دارد.

در تجزیه و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از داده‌های لرزه‌نگاری ایران، مشخص شد که بیشترین تعداد زمین‌لرزه‌ها و پیش‌زلزله‌های ایران در آغاز و پایان هر ماه رخ می‌دهد. در واقع تعداد زمین لرزه ها در ابتدا و انتهای هر ماه بیشتر از وسط ماه است. زمین لرزه هایی که در آغاز و پایان هر ماه رخ می دهند، بیشتر آمار زلزله را تشکیل می دهند.

ایران از نظر زمین شناسی و لرزه نگاری بر روی گسل های پیوسته قرار دارد. حال اگر به لرزش صفحات جغرافیایی ایران نگاه کنیم، حدس زدن اینکه صفحه ایران در نقطه گسل، پتانسیل بالایی برای زلزله در ماه به همراه داشته است، دشوار نیست.

بیشتر زمین لرزه های مختلف بین زمان طلوع و غروب خورشید اتفاق افتاده است، بنابراین می دانیم که این عامل بسیار مهم و تأثیرگذار است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که با توجه به زمان وقوع زلزله، حداکثر و حداقل نیروی گرانشی ایجاد شده توسط جاذبه بین ماه و خورشید، بیشتر زلزله‌ها 2 ساعت قبل یا 2 ساعت پس از حداکثر یا حداقل مقدار جاذبه گرانشی بین ماه و خورشید رخ می‌دهند.