چرا به مورچه ها حشره های پر زور می گویند

Étoile Service des Sciences – آیا می خواهید درباره زندگی مورچه ها بیشتر بدانید؟ گاهی اوقات ما فقط می خواهیم بدانیم چگونه از شر مورچه خلاص شویم؟ و ما به این نکته توجه نمی کنیم که مورچه ها حیوانات بسیار سخت کوشی هستند و فقط تمام زندگی خود را کار می کنند. مورچه ها حشرات اجتماعی هستند و مانند سایر حشرات مانند زنبورها، موریانه ها و غیره به صورت گروهی زندگی می کنند. اگرچه مورچه ها از مزایای سایر حشرات مانند زنبور عسل برخوردار نیستند، اما حضور آنها در طبیعت مفید و ضروری است. بیشتر مورچه ها را مورچه های کارگر می نامند که غذا را جمع آوری کرده و به لانه می آورند تا برای فصل زمستان که از زمین بیرون نمی آیند غذای کافی داشته باشند. برای آشنایی با زندگی مورچه ها به ادامه مطلب مراجعه کنید.

زندگی مورچه ها از زبان کودکان

مورچه ها موجوداتی اجتماعی هستند و به صورت گروهی زندگی می کنند. بیش از 3500 گونه مورچه در جهان وجود دارد. رایج ترین آنها مورچه های قرمز و سیاه نام دارند. آرواره های این حشره بسیار قوی است و پاهایش به چنگال ختم می شود.

اگرچه مورچه اندازه بسیار کوچکی دارد، اما ظرفیت زیادی برای حمل بار دارد و می تواند باری را حداقل 10 یا 15 برابر وزن خود حمل کند.

طول بدن مورچه می تواند از یک و نیم میلی متر تا 50 میلی متر باشد.

مورچه ها دارای مغز در سر و یک جفت چشم مرکب، دهان و آرواره های قدرتمند هستند. بیشتر مورچه ها علاوه بر چشم های مرکب، اندام بینایی دیگری به نام چشم ساده دارند که در واقع حس بویایی است که می تواند راه خود را پیدا کند.

روی سر مورچه ها یک جفت شاخک یا آنتن به طور منظم در حال حرکت است. مورچه بینی ندارد، اما حس بویایی بسیار قوی دارد که به او این امکان را می دهد که بو را از طریق این شاخک های روی سر خود استشمام کند و به وسیله این شاخک ها می تواند راه خود را پیدا کند و با مورچه های دیگر نیز ارتباط برقرار کند.

در هر کلنی سه نوع مورچه وجود دارد: مورچه های نر، مورچه های ملکه یا ماده و مورچه های کارگر. بیشتر مورچه های نر و ملکه بال دارند، اما مورچه های کارگر بال ندارند. بال های نر پس از جفت گیری می افتد. مورچه های کارگر سرهای کوچکی دارند، در حالی که نرها و ماده ها سر بزرگ دارند.

طول عمر مورچه های کارگر هشت تا ده ماه، مورچه های ملکه در سال و مورچه های نر فقط دو هفته است، یعنی پس از جفت گیری با ماده می میرند.

شرایط زندگی مورچه ها

مورچه ها موجوداتی هستند که می توانند انواع آب و هوا را تحمل کنند و در همه مکان ها مانند دشت های شنی، مراتع، سواحل، دامنه کوه ها، جنگل ها و … زندگی می کنند و فقط در کوه های بسیار مرتفع نمی توان آنها را یافت.

لانه سازی و معماری لانه مورچه

مورچه ها لانه های ساده تری نسبت به سایر حشرات می سازند. برخی از مورچه ها در تپه ها یا در زمین زندگی می کنند. برخی در درختان بلوط لانه می سازند. بیشتر آنها تونل های زیرزمینی حفر می کنند یا مواد پرکننده می سازند.

یک لانه مورچه از چندین اتاق تشکیل شده است که توسط تونل هایی به هم متصل شده اند. هر قطعه برای نگهداری تخم مورچه یا نگهداری غذا است.

لانه مورچه لایه ای است و هر لایه در لانه مورچه مخصوص کار خاصی است، به همین دلیل دمای هر لایه با لایه دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، دمای اتاق تخم مورچه بالا است و دمای اتاق نگهداری غذا پایین است. تعداد طبقات لانه مورچه ها گاهی به حدود چهل طبقه می رسد و ارتفاع هر طبقه حدود پنج میلی متر و قطر دیوارها حدود یک میلی متر است.

آنها با دقت دانه های جمع آوری شده را در کنار هم قرار می دهند. دانه‌های گندم را از وسط نصف می‌کنند تا وقتی رطوبت به آن برسد جوانه نزنند، اما دانه‌های خربزه را به‌جای دو نیم‌کردن به چهار قسمت تقسیم می‌کنند، زیرا می‌دانند که اگر دانه‌های خربزه به دو نیم شود، باز هم این توانایی را دارند که جوانه می زنند و به محض تماس با آب رشد کرده و لانه مورچه را از بین می برند.

همه مورچه ها در زیر زمین زندگی نمی کنند. برخی مورچه ها در بالای زمین لانه می سازند. مانند مورچه های بزرگی که در جنگل زندگی می کنند. یا مورچه های صحرا که یک شبه انبوه مخروط های موقتی را تشکیل می دهند. برخی از مورچه ها از شاخه ها آویزان می شوند. آنها از بدن خود برای این کار استفاده می کنند. مورچه ها به هم می چسبند و از شاخه درخت آویزان می شوند. آنها با چنگال های خود به یکدیگر می چسبند و این مخروط را تشکیل می دهند.

غذای مورد علاقه مورچه ها

مورچه ها حشرات همه چیزخوار هستند. با این حال، هزاران نوع مورچه در جهان زندگی می کنند که هر کدام شیوه زندگی و غذای خاص خود را دارند. در ادامه به برخی از غذاهای مورد علاقه مورچه ها اشاره کرده ایم.

مورچه برداشت: مورچه ای است که دانه های گیاهان اطراف خود را جمع آوری کرده و به لانه خود می برد و از آنها استفاده می کند.

مورچه های شیردوشی یا ازدحامی: این مورچه ها شته ها را شکار می کنند، آنها را در لانه گله می کنند و با ضربات بلند روی پهلوهایشان، مایعی خوش طعم را از اندام هایشان برای خود می دوشند.

مورچه های باغ: گروه دیگری از مورچه ها باغبانی می کنند، یعنی قارچ های بسیار کوچکی پرورش می دهند و فقط از آنها غذا می گیرند. برای کاشت قارچ نیاز به باغچه ای نیز دارند که برای آن خمیری از بزاق و برگ درختان را در لانه خود تهیه می کنند و قارچ های مورد نظر را در آنجا می کارند.

مورچه های آسیاب: این نوع مورچه ها با سر بزرگ و آرواره های قدرتمند خود دانه ها را آسیاب می کنند.

مورچه های گوشتخوار: در آفریقای مرکزی، آمریکای جنوبی و آسیای جنوب شرقی، انواع خاصی از مورچه ها گوشتخوار هستند. آنها بسیار بی رحم هستند و در ستون های طولانی مانند سربازان جنگجو به دنبال موجودی هستند تا از گوشت آن تغذیه کند. وقتی این ستون حرکت می کند، چیزی جز آب یا آتش نمی تواند مانع حرکت آن شود.

مورچه‌های برگ‌چین: این نوع مورچه در جنگل‌های آمازون یافت می‌شود که تکه‌های برگ‌ها را از درختان جدا می‌کنند و به لانه می‌برند، گاهی اوقات تمام برگ‌های درخت بزرگ را در یک روز و یک شب می‌برند. آنها را در انتهای لانه خود پر کنید.

مورچه های دزد: برخی از مورچه ها هیچ فعالیتی برای تهیه غذای خود و گرفتن غذای خود از مورچه های دیگر انجام نمی دهند. آنها وارد لانه موریانه ها و مورچه ها می شوند و غذای ذخیره شده آنها و شکار نوزادانشان را می دزدند.

مورچه های برده: این مورچه ها به آرامی وارد لانه انواع دیگر مورچه ها می شوند و پیله های آنها را می دزدند و به لانه خودشان می برند و به پیله های دزدیده می روند. هنگامی که کارگران از پیله های دزدیده شده بیرون می آیند، مجبور می شوند وظایف مربوط به لانه خود را انجام دهند.

مورچه چگونه از فرزندان خود مراقبت می کند

لانه مورچه مانند یک کشور کوچک با یک ملکه و تعدادی مورچه و کارگران نر و ماده بالدار است. در طول تابستان، مورچه‌های بالدار از لانه بیرون می‌آیند و دسته‌جمعی حرکت می‌کنند، جفت می‌گیرند و برای تشکیل کلنی‌های جدید پرواز می‌کنند. مورچه های ملکه یک مجموعه ایجاد می کنند. به این ترتیب ملکه لانه می کند و در پایان زمستان تخم های مخصوصی می گذارد که از آن مورچه های نر و ماده تولید می شود. این مورچه ها در بهار از لانه بیرون می آیند و جفت می گیرند. پس از آن، مورچه های نر بلافاصله می میرند. مورچه های ماده تخم می گذارند. پس از تبدیل شدن تخم‌ها به بچه‌های کوچک بدون دست و پا، مورچه‌های کارگر مسئولیت مراقبت از تخم‌ها را بر عهده دارند و ملکه باید سعی کند تا حد امکان تخم‌گذاری کند.

از تخم مورچه ها تا زمان تولد به طور کامل توسط کارگران مراقبت می شود و جالب است بدانید که وقتی مورچه ها از تخم بیرون می آیند، این موجودات ریز به یکدیگر کمک می کنند. آن ها این کار را با جدیت و اشتیاق به حدی انجام می دهند که در حین حمل و نقل، اگر دو پای عقبشان قطع شود، نوزاد را رها نمی کنند و با شاخک های خود به مکانی امن می برند. مورچه های کوچک یک پیله دور خود می سازند تا زمانی که مورچه به اندازه کافی بزرگ شود. سپس مورچه های بزرگ سر پیله را سوراخ کرده و مورچه را از پیله بیرون می آورند و پس از آن مورچه تازه متولد شده بلافاصله شروع به کار می کند. از آنجایی که مورچه های کارگر تازه متولد شده اند و زندگی را آغاز کرده اند، باید از بقیه اعضای مجموعه مراقبت کنند.

مورچه ها با یکدیگر صحبت می کنند

اگر مورچه ها را مشاهده کرده باشید، حتما متوجه شده اید که هنگام ملاقات، برای چند ثانیه روبروی هم قرار می گیرند، آنتن های خود را تکان می دهند و به نظر می رسد که با یکدیگر صحبت می کنند. یا مثلاً وقتی یک غذای سنگین جلوی مورچه ای قرار می گیرد، پس از چندین بار تلاش آن را رها می کند و به لانه برمی گردد. چند دقیقه بعد با مورچه ها می آید تا او را به لانه ببرند و به هم کمک کنند. همیشه این سوال مطرح بوده است که مورچه چگونه به همنوعان خود اطلاع می دهد؟

هیچ کس تا به حال صدای مورچه ها را نشنیده است، اما زبان شرط لازم برای صحبت کردن و درک معنا نیست. هر وسیله ای که حیوانات می توانند به اهداف خود برسند مانند یک زبان است.
مورچه ها ماده ای به نام فرمون را از چندین غده بدن خود آزاد می کنند که وسیله ارتباطی است. مورچه ها با ترک این ماده شیمیایی می توانند اطلاعات مفیدی را به مورچه های دیگر منتقل کنند.

مورچه ها یک فرمون روی سطح خاک می گذارند تا مورچه های دیگر بتوانند آن را دنبال کنند. بعدها، مورچه ها از شاخک های متحرک بلند و باریک خود برای تشخیص بوی فرمون استفاده می کنند. مورچه با دو شاخک خود اطلاعات لازم در مورد جهت و شدت بو را درک می کند.

مورچه ها فقط از فرمون ها برای ردیابی استفاده نمی کنند. هنگامی که مورچه زخمی می شود، فرمون خطرناکی از خود ساطع می کند که مورچه های اطراف آن را تهاجمی می کند و مورچه های بیشتری را به آن ناحیه جذب می کند. برخی از گونه های مورچه ها از فرمون خاصی به نام فرمون تبلیغاتی استفاده می کنند که دشمنان آنها را گیج می کند و به یکدیگر حمله می کنند.

نظر شما در مورد زندگی مورچه ها چیست؟ آیا دوست دارید مانند مورچه ها زندگی کنید یا زندگی آنها را خسته کننده و یکنواخت می بینید؟ نظر خود را در مورد زندگی مورچه ها با ارسال نظر با مردم ستاره به اشتراک بگذارید. اگر علاقه مند به دانستن علوم کودکان هستید، پیشنهاد می کنیم مطالب جالب درباره زندگی کودکان را مطالعه کنید.

نوشیدن یک فنجان چای و دمنوش گیاهی در روز به شما کمک می کند تا هر چقدر که می خواهید وزن خود را کاهش دهید. دمنوش های گیاهی در کنار سم زدایی و فوایدی که برای بدن دارند، سریع ترین راه برای کاهش وزن و چربی سوزی نیز هستند و در کمترین زمان به شکلی باورنکردنی خواهید رسید. برای شرکت در چالش کاهش 7 پوندی در یک ماه، همین حالا یک مشاوره رایگان دریافت کنید.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟

بله خیر

بر اساس رای 28 بازدید کننده

“زندگی مورچه ها از بسیاری جهات شگفت انگیز است. مورچه ها حشرات باهوشی هستند که هم از نظر تعداد و هم از نظر سن زندگی روی زمین از انسان برتری دارند. جامعه پیچیده و حس همکاری بین اعضای کلنی به مورچه ها اجازه می دهد تا زنده ماندن. قدرت زیاد مورچه در حمل اجسام با وزن چند برابر آن، مورچه ها را به ابرارگانیسم ها تبدیل کرده است. علاوه بر این، تنفس و شنوایی مورچه ها با آنچه تاکنون تجربه کرده ایم بسیار متفاوت است.

حقایق عجیب در مورد زندگی مورچه ها

در ادامه تعدادی از جالب ترین و شگفت انگیزترین حقایق در مورد مورچه ها را ارائه خواهیم داد.

1. مورچه یکی از قوی ترین گونه های حشره است

مورچه ها فوق العاده قوی و قدرتمند هستند.
این حشرات قادر به حمل اجسامی هستند که 10 تا 50 برابر وزن خود وزن دارند.

مقدار وزنی که یک مورچه می تواند تحمل کند شامل مواردی مانند:

گونه ها و نژاد مورچه ها

به اندازه یک مورچه

بستگی دارد

<< مورچه ها قادر به حمل اشیایی با وزن ۱۰ تا ۵۰ برابر وزن بدن خودشان می باشند >>

دلیل این قدرت خارق العاده و مزایای آن در زندگی مورچه ها چیست؟

این واقعیت به دلیل اندازه کوچک مورچه ها است. مطالعات انجام شده در این زمینه نشان داده است که به دلیل جثه کوچک مورچه ها، عضلات این حشرات در مقایسه با حیوانات بزرگتر از سطح مقطع بزرگتری نسبت به اندازه بدن آنها برخوردار است. به عبارت دیگر، عضلات مورچه ها قادر به تولید قدرت و نیروی بیشتری هستند.

2. مورچه ها ریه ندارند.

مورچه ها به دلیل اندازه کوچکشان فضای کافی برای قرار دادن یک سیستم تنفسی پیچیده را ندارند. در عوض، این حشرات راه‌های تنفسی خاص خود را دارند تا به انتقال اکسیژن در بدنشان کمک کنند.

مورچه ها چگونه نفس می کشند؟

مورچه ها اکسیژن را از طریق مجاری دریافت می کنند که در واقع مجموعه ای از سوراخ ها در کناره های بدن آنها هستند. این مجراها توسط شبکه‌ای از لوله‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند که به رساندن اکسیژن به تقریباً تمام سلول‌های بدن کمک می‌کنند. حرکت مورچه ها به گردش اکسیژن در داخل لوله ها و خروج دی اکسید کربن از این لوله ها کمک می کند.

3. مورچه ها گوش ندارند.

یکی از شگفتی های مورچه ها این است که گوش ندارند. اما این بدان معنا نیست که این حشرات ناشنوا هستند!

مورچه ها چگونه می شنوند؟

مورچه ها برای شنیدن از ارتعاشات استفاده می کنند.
آنها از شاخک های خود برای تجزیه و تحلیل ارتعاشات استفاده می کنند.

این ارتعاشات به مورچه برای جستجوی غذا کمک می کند و همچنین به عنوان یک سیگنال هشدار استفاده می شود.

مورچه ها از ارتعاشات برای جستجوی غذا و همچنین علائم هشدار دهنده استفاده می کنند

4. مورچه های زیادی در جهان وجود دارد.

کلمه “بسیار” کلمه مناسبی برای تعداد این حشرات شگفت انگیز نیست.
طبق برآوردهای موجود، یک میلیون مورچه به ازای هر انسان در جهان وجود دارد. به نوعی می توان گفت که این موجودات تقریباً تمام جهان را پوشش می دادند. حداقل یک گونه مورچه بومی در هر قاره به جز قطب جنوب، مناطق قطبی و برخی جزایر یافت می شود.

5. مورچه ها پرورش دهندگان موفقی هستند

به جز انسان، مورچه ها تنها موجوداتی هستند که موجودات دیگری را پرورش می دهند. همانطور که ما انسان ها گاو، گوسفند، مرغ و خروس، ماهی و غیره پرورش می دهیم. برای به دست آوردن منبع غذایی، مورچه ها این کار را با سایر حشرات نیز انجام می دهند. مورچه ها اغلب شته های گیاهی را پرورش می دهند. مورچه ها از این شته ها در برابر شکارچیان طبیعی محافظت می کنند و آنها را در لانه های خود در پناه باران های شدید نگه می دارند تا منبع پایداری از شهد گل به دست آورند.

6. باروری یکی از رازهای زندگی مورچه هاست

برخی از مورچه های آمازون به جای استفاده از روش سنتی تولید مثل، با شبیه سازی یا تکثیر تولیدمثل می کنند. بر اساس تحقیقات و گزارش ها، مورچه های ملکه این گونه ها خود را شبیه سازی می کنند تا به صورت ژنتیکی مورچه های ماده را تولید کنند، بنابراین هیچ نر در این کلنی ها وجود نخواهد داشت.

7. مورچه ها می توانند شنا کنند

البته همه مورچه ها نمی توانند شنا کنند. این توانایی به گونه آنها بستگی دارد. مورچه ها می توانند با استفاده از روش خاص خود در آب زنده بمانند و می توانند برای مدت طولانی روی آب شناور بمانند. این حشرات نه تنها می توانند نفس خود را برای مدت طولانی زیر آب نگه دارند، بلکه حتی قادر به ساخت قایق نجات هستند.

8. زندگی مورچه ها با دو شکم

این حشرات دو معده دارند، اما این به خاطر پرخور بودن آنها نیست! بلکه یکی از این معده ها برای ذخیره غذا برای مصرف خود و از معده دوم برای ذخیره غذا برای تقسیم با مورچه های دیگر استفاده می شود. این فرآیند “تروفالاکسیس” نامیده می شود و باعث می شود کلنی بسیار کارآمد و مفید کار کند. به این ترتیب مورچه های جستجوگر می توانند لانه و مورچه ملکه را تغذیه کنند.

9. حشرات باستانی

مورچه ها از زمان دایناسورها روی زمین بوده اند.

یکی دیگر از واقعیت های شگفت انگیز در مورد زندگی مورچه ها توانایی این حشرات برای زنده ماندن است.

مطالعات انجام شده بر روی مورچه ها در دانشگاه های معتبر جهان نشان می دهد که این حشرات اولین بار در دوره کرتاسه حدود 130 میلیون سال پیش ظاهر شدند.

رویداد انقراض دایناسورهای کرتاسه

عصر یخبندان

ده برده داری هنوز در بین مورچه ها رواج دارد

شاید عجیب به نظر برسد، اما به برخی از مورچه ها «مورچه برده» می گویند.

آنها به کلنی مورچه های نزدیک حمله می کنند و ساکنان آن را اسیر می کنند و مجبور می کنند برای خودشان کار کنند. این رفتار مورچه ها به «برده دزدی» معروف است. مورچه های برده در مزاحمت یک گونه یا گروهی از گونه های مرتبط، اغلب نزدیک، متخصص هستند. مورچه های برده مانند زمانی که در مستعمره خود بودند کار می کنند، در حالی که کارگران برده فقط بر بازسازی نیروی کار خود، یعنی خود برده ها تمرکز می کنند.

مورچه های برده به کلنی مورچه های نزدیک حمله می کنند و آنها را به اسارت می گیرند.

البته با وجود تمام این حقایق شگفت انگیز، وجود مورچه ها در خانه آزاردهنده است.

برای از بین بردن سریع و دائمی مورچه های مضر در خانه، از سم ضد مورچه قدرتمند Antkiller استفاده کنید.

همه چیز درباره زندگی مورچه ها
مورچه یک حشره اجتماعی مانند زنبورهای باریک تر است که در اواسط دوره کرتاسه، حدود 110 تا 130 میلیون سال پیش تکامل یافته است. امروزه بیش از 12000 گونه مورچه طبقه بندی شده اند و تخمین زده می شود که این تعداد به 22000 گونه برسد. مورچه ها به راحتی با آنتن های آرنج دار، ساختار گره مانند و کمر باریکشان تشخیص داده می شوند.

اندازه جامعه مورچه ها می تواند از چند ده مورچه درنده در یک سوراخ تا چندین میلیون مورچه مجرد و مورچه ماده عقیم و طبقه ای از کارگران و سربازان و گروه های دیگر در یک منطقه جغرافیایی وسیع متغیر باشد. همچنین جامعه مورچه ها شامل تعدادی نر اسپرم دار و همچنین یک یا چند ماده است که توانایی لقاح دارند و ملکه نامیده می شوند همچنین گاه از جامعه مورچه ها به عنوان یک ابر اجتماع یاد می شود زیرا مورچه های موجود در این با یکدیگر کار می کنند و از جامعه خود دفاع می کنند

انواع مورچه های داخل لانه
– مورچه های کارگر: به دو گروه کوچک و بزرگ تقسیم می شوند. مورچه های کارگر بزرگتر از سایر مورچه ها رشد می کنند و به آنها مورچه های سرباز می گویند.
– مورچه های سرباز: آرواره های بزرگی دارند. آنها از ضعیف ترین افراد در برابر سایر حشرات دفاع می کنند و از حیوانات مورچه خوار محافظت می کنند.

مورچه ها حیوانات بسیار تمیزی هستند. هر کدام وظیفه خود را انجام می دهند و در بقیه کارها دخالت نمی کنند. در پایان زمستان، ملکه تخم های مخصوصی می گذارد که از آن مورچه های نر و ماده تولید می شود که در بهار از لانه خارج شده و جفت گیری می کنند و پس از آن مورچه های نر بلافاصله می میرند.

تقریبا تمام مناطق سیاره مورچه دارند. تنها استثناء جزایر دور افتاده و غیرقابل دسترس هستند. مورچه بیشتر محیط های زمینی را فتح کرده و توانایی زندگی در اکثر محیط ها را دارد. این موجود 15 تا 20 درصد از موجودات زنده روی زمین را تشکیل می دهد. دلیل موفقیت آنها به دلیل زندگی اجتماعی، سازگاری زیاد و توانایی آنها در تغییر محیط و بهره برداری از منابع و دفاع از یکدیگر است. انواع مورچه ها به طرق مختلف تکامل یافته اند، مانند زندگی انگلی و برده داری، همزیستی مسالمت آمیز و غیره.

گونه تکامل یافته
– مورچه های مهاجم: به گروهی از مورچه ها که حشرات و سایر حیوانات کوچک موجود در مواد گیاهی در حال فساد را شکار می کنند، مورچه های مهاجم می گویند. شکار آنها به این صورت انجام می شود که یکی از آنها طعمه ای را پیدا کند. کورد با ترشح بویی از غدد بدن مورچه های دیگر را آگاه می کند و آنها ردیفی مساوی تشکیل می دهند که گاه به طول صد متر می رسد و با هم او را به لانه می برند.

– مورچه‌های برگ‌چین: این نوع مورچه در جنگل‌های آمازون یافت می‌شود که تکه‌های برگ درختان را جدا می‌کند و به لانه‌اش می‌برد، گاهی در یک روز و یک شب تمام برگ‌های درختی بزرگ را می‌برند. قارچ ها را بجوید و ته لانه را پر کنید سپس قارچ های کوچک را داخل لانه بیاورید و زیر آنها پرورش دهید تا در صورت لزوم از آنها تغذیه کنند.

– مورچه های انگلی: برخی مورچه ها هیچ گونه فعالیتی برای تهیه غذای خود و تغذیه از مورچه های دیگر انجام نمی دهند. به عبارت دیگر تبدیل به انگل مورچه های دیگر می شوند.

– مورچه های سرگردان: لانه های خود را نزدیک لانه مورچه های دیگر می سازند. سپس از ضایعات خود تغذیه می کنند و زمانی که کارگران مشغول آوردن غذا به لانه خود هستند، غذای آنها را به زور می برند.

– مورچه های دزد: به آرامی وارد لانه موریانه ها و مورچه ها می شوند و غذای ذخیره شده آنها را می دزدند و بچه هایشان را شکار می کنند.
– مورچه های برده: این مورچه ها به آرامی وارد لانه می شوند. آنها به انواع دیگر مورچه ها تبدیل می شوند و پیله های آنها را می دزدند و به لانه خود می برند. لانه سازی و مراقبت از پیله های دزدیده شده پس از خروج کارگران، آنها را مجبور می کنند تا کارهای مربوط به لانه خود را از پیله های سرقتی انجام دهند.

جامعه مورچه ها دارای سیستم تقسیم کار، ارتباط بین مردم و توانایی حل مشکلات پیچیده است. این شباهت با جوامع بشری سال ها منبع الهام و موضوع مطالعه بوده است. بسیاری از تمدن های بشری از مورچه ها در مراسم مذهبی، تغذیه و پزشکی بهره می برند. برخی از گونه ها به دلیل نقششان در کنترل بیولوژیکی آفات بسیار ارزشمند هستند، اگرچه توانایی آنها در استفاده از منابع آنها را در تضاد با انسان قرار داده است. آنها می توانند به محصولات آسیب بزنند و وارد خانه ها شوند.

ساختار مورفولوژیکی مورچه
اگرچه مورچه ها از نظر اندازه تفاوت های زیادی دارند اما از نظر ظاهری کم و بیش شبیه هم هستند. روی سر مورچه یک جفت شاخک یا آنتن وجود دارد. این شاخک ها دائما در حال حرکت هستند، زیرا شاخک های معمولی نیستند. بلکه اندام های بویایی حیوانات هستند. بنابراین، اگرچه مورچه بینی ندارد، اما حس بویایی دارد. شاخک ها همچنین به مورچه کمک می کنند تا مورچه های دیگر را بشناسد و با آنها ارتباط برقرار کند.

سر مورچه از یک مغز، یک جفت چشم مرکب، آرواره های قوی و یک دهان تشکیل شده است. بیشتر مورچه ها علاوه بر چشم مرکب، اندام بینایی دیگری به نام چشم ساده دارند. بین شکم و تنه این حشرات پایه ای وجود دارد که از طریق آن شکم می تواند حرکات زیادی را در جهات مختلف انجام دهد. مورچه های کارگر سرهای کوچکی دارند، در حالی که مورچه های معمولی سر بزرگی دارند. آرواره های این حشره نسبتا قوی است و پاهایش به پنجه ختم می شود. طول عمر مورچه های کارگر 8 تا 10 ماه، ملکه ها یک سال و مورچه های نر و ماده تنها دو هفته دوام می آورند. یعنی بعد از جفت گیری با ماده می میرند.

قدرت و هوش
مورچه ها قوی ترین حیوانات خشکی هستند زیرا می توانند چندین برابر وزن خود را حمل کنند، مطالعه زندگی مورچه ها دانشمندان را متعجب کرده است زیرا وقتی آنها به انبار غذای برخی از مورچه ها نگاه کردند، شگفت زده شدند که آنها را با دقت در محل نگهداری می کنند. دانه ها را با هم به صورت منظم جمع آوری کرد. دانه‌های گندم را از وسط نصف می‌کنند تا وقتی رطوبت به آن‌ها می‌رسد سبز نشوند، اما دانه‌های خربزه را به‌جای دو نیم‌کردن به چهار قسمت تقسیم می‌کنند، زیرا می‌دانند که دانه‌های خربزه (دانه‌های خربزه) اگر به دو نیم شوند ممکن است همچنان سبز باشند. و به محض تماس با آب بزرگتر می شوند و لانه مورچه را از بین می برند.

مکان مورچه ها
چندین زیست شناس سعی کرده اند از مدل های رفتاری خود برای حل مشکلات مهندسین با مطالعه دقیق تر رفتار این حشرات استفاده کنند. چند دهه پیش، در حالی که «ریچارد فاینمن»، فیزیکدان خوش اخلاق آمریکایی، مشغول کار بر روی پایان نامه دکترای خود بود، متوجه شد که لشکری ​​از مورچه ها به اتاقش هجوم آورده و کمد غذایش را ویران کرده اند.

رفتار این مورچه ها ذهن حساس و مشکل گشا این فیزیکدان جوان را برانگیخت و او عزم خود را جزم کرد تا اسرار رفتار دقیق و حساب شده این موجودات را کشف کند. اگرچه فاینمن نمی توانست به تمام سوالاتی که در آن زمان در مورد رفتار مورچه ها داشت پاسخ دهد، اما این سوالات از جمله اینکه مورچه ها چگونه وجود غذا را در کمد قفل شده کشف می کنند؟ یا چگونه به جای غذا به لانه راه پیدا می کنند و بالعکس؟ و یا اینکه چگونه یکدیگر را از وجود مواد غذایی و مکان آنها مطلع می کنند؟ و آیا آنها تصوری از هندسه و فضا در ذهن خود دارند؟ این امر تعدادی از زیست شناسان و محققین را بر آن داشته تا در این زمینه مطالعات جدی انجام دهند. انتخاب طبیعی، جستجوی علوفه را به عنوان یک فعالیت ضروری برای بقا بر سایر فعالیت ها در اولویت قرار می دهد.

این فرآیند همچنین باعث تثبیت نسل مورچه هایی می شود که قادر به انتقال اطلاعات مفید به مورچه های دیگر به طور موثرتری هستند، به عنوان مثال با گذاشتن یک اثر انگشت شیمیایی از محل غذا در برابر مورچه های کمتر کارآمد در این منطقه. آشنایی با هندسه و مکان نیز شانس زنده ماندن مورچه ها را افزایش می دهد، البته به شرطی که مکانیسمی در این زمینه وجود داشته باشد که باعث افزایش راندمان علوفه جویی شود.

فاینمن در آزمایش خود مورچه ها را روی کاغذی از نقطه ای به نقطه دیگر برد و مقداری شکر جلوی آنها گذاشت تا بفهمد آیا آن مورچه ها می توانند به مورچه های دیگر بگویند که غذا کجاست. اما مطالعاتی که او در مورد آشنایی مورچه ها با هندسه انجام داد نتایج متناقضی را به همراه داشت. به عنوان مثال، او مشاهده کرد که مورچه های اتاق او نمی توانند مسیر درست را از مسیر اشتباه در یک مسیر مشخص تشخیص دهند. اما بعدها در جنگل های برزیل شاهد بود که مورچه های برگ خوار این جنگل ها این توانایی را دارند.

او این فرضیه را مطرح کرد که مورچه های برزیلی از نوعی ماده شیمیایی برای تعیین جهت صحیح در مسیر حرکت استفاده می کنند. به عبارت دیگر، این مورچه ها می توانند مسیری مانند A-T-B-T-Distance-B، A، T و B-Distance را مشخص کنند که به این معنی است که مسیر سفر نامتقارن است. در حالی که مسیر مشخص شده به عنوان A، فاصله، A و غیره، فقط یک مسیر متقارن را نشان می دهد. اما آزمایشات بعدی او در خانه اش در کالیفرنیا نتوانست نتیجه روشنی به همراه داشته باشد.

فاینمن خاطرنشان کرد که شواهد نشان می‌دهد که مورچه‌ها جهت و جهت را تشخیص می‌دهند، اما آزمایش‌های او نمی‌تواند ثابت کند که مورچه‌ها حس تشخیص هندسه و جغرافیای یک مکان را دارند. اما تحقیقات بعدی توسط زیست شناسان نشان داد که در بین 20000 نوع مختلف مورچه، از روش های یکسانی برای یافتن مسیر استفاده نمی شود و همه این انواع مختلف توانایی یکسانی در تشخیص مسیر ندارند. بسیاری از مورچه ها از علائم بیرونی در مسیر برای تشخیص موقعیت و جهت خود استفاده می کنند. زمانی تصور می شد که مورچه های برگ خوار جنگل های برزیل برای این منظور از میدان مغناطیسی زمین کمک می گیرند.

تحقیقات جدید به وضوح نشان داده است که نوع معمولی مورچه به نام مورچه قرمز دارای درک هندسی است و اکنون محققان معتقدند که احتمالاً انواع دیگر مورچه ها نیز این توانایی را دارند. گروهی از مورچه های آتشین شبکه ای ایجاد می کنند که از دهانه لانه تا اطراف آن امتداد دارد. این شبکه بازوهایی را به شکل حرف انگلیسی y با زاویه تقریبی 60 درجه ایجاد می کند. به عبارت دیگر مورچه ها وقتی از لانه خارج می شوند و به محیط اطراف حرکت می کنند، به این صورت و با این زاویه منشعب می شوند. اما اگر مورچه ای در امتداد شاخه ای در جهت اشتباه حرکت کند و با زاویه 120 درجه به یک تقاطع برخورد کند، نمی تواند جهت خود را تنظیم کند. زاویه کمتر از 120 درجه برای بازوهای شاخه های ایگرگ نوعی عدم تقارن بین لانه و محیط ایجاد می کند.

اما زاویه دقیقاً 60 درجه و 120 درجه به معنای تقارن کامل است و در این زاویه توانایی مورچه برای تنظیم جهت خود به حداکثر می رسد. این نکته نشان می دهد که فرضیه فاینمن در مورد علامت گذاری مسیر مورچه به شکل A-B-Distance-A-B-Distance نادرست است. زیرا در عمل حرکت هزاران مورچه از چنین مسیری باعث تغییر شکل این نشانه گذاری ها می شود.

مورچه هایی که فاینمن برای آزمایش انتخاب کرد، نمونه های مناسبی برای هدف خاصی که او در ذهن داشت، یعنی درک قابلیت های هندسی نبودند. زیرا فاینمن یک فیزیکدان بود، نه یک زیست شناس، و از انواع مورچه ها اطلاعی نداشت. در حالی که زیست شناسان با مطالعه انواع مختلف مورچه ها از جمله مورچه های قرمز توانسته اند به این ظرفیت هندسی طبیعی پی ببرند.

ارتباط با گونه های دیگر
مورچه ها از فرمون برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند. این سیگنال های شیمیایی در مورچه ها بیش از سایر بندپایان تکامل یافته است. مورچه ها مانند سایر حشرات از شاخک های متحرک بلند و نازک خود برای تشخیص بوی فرمون استفاده می کنند. مورچه از دو شاخک خود برای استخراج اطلاعات لازم در مورد جهت و شدت بو استفاده می کند.

از آنجایی که بیشتر مورچه ها روی زمین زندگی می کنند، از سطح زمین برای به جا گذاشتن ردی از فرمون ها استفاده می کنند که سایر مورچه ها می توانند آن را دنبال کنند. در گونه هایی که به صورت گروهی به کاوش می پردازند مورچه ای که غذا پیدا می کند در مسیر بازگشت به لانه ردی از فرمون ها باقی می گذارد و این مسیر توسط مورچه های دیگر دنبال می شود، پس از بازگشت مورچه های دیگر با غذا، این مسیر تقویت می شود. وقتی منبع غذایی تمام می شود، هیچ رد جدیدی از مورچه ها در راه بازگشت باقی نمی ماند و بوی فرمون به آرامی محو می شود.

این عمل مورچه ها را وادار می کند تا با تغییرات محیطی خود سازگار شوند. به عنوان مثال، هنگامی که یک مسیر ثابت به یک منبع غذایی توسط یک مانع مسدود می شود، مورچه ها مسیر را رها می کنند تا مسیر جدیدی پیدا کنند. اگر مورچه موفق باشد، دنباله جدیدی از خود به جا می گذارد که شامل مسیر کوتاه تری به لانه می شود. مسیرهای موفقیت آمیز به منبع غذایی توسط مورچه های دیگر دنبال می شود و مسیرهای بهتر تقویت می شوند تا در نهایت بهترین مسیر پیدا شود.

انتقال فرمون مخلوط با غذا توسط دو مورچه انتقال فرمون مخلوط با غذا توسط دو مورچه

Ant System
مورچه ها فقط برای ردیابی از فرمون استفاده نمی کنند. هنگامی که مورچه زخمی می شود، فرمون خطرناکی از خود ساطع می کند که مورچه های اطراف آن را تهاجمی می کند و همچنین مورچه های بیشتری را به آن ناحیه جذب می کند. برخی از گونه های مورچه ها از فرمون خاصی به نام فرمون تبلیغاتی استفاده می کنند که دشمنان آنها را گیج می کند و به یکدیگر حمله می کنند.

فرومون ها توسط ساختارهای بسیاری از جمله غدد دوفور، غدد سمی و غدد موجود در روده، دم، رکتوم، جناغ سینه و درشت نی تولید می شوند. فرومون ها نیز بین مورچه ها در لانه رد و بدل می شوند که این فرآیند با ترکیب فرمون با غذا و سپس انتقال آن از طریق دهان مورچه ای به مورچه دیگر انجام می شود. این به مورچه ها کمک می کند تا بفهمند چه وظیفه ای باید انجام دهند (به عنوان مثال: جمع آوری غذا یا نگهداری از لانه). در گونه‌های مورچه‌هایی که ملکه دارند، وقتی ملکه تولید نوع خاصی از فرمون را متوقف می‌کند، کارگران ملکه جدیدی را انتخاب می‌کنند.

برخی دیگر از انواع مورچه ها
– مورچه کوبنده چینی: مورچه ای است که دانه ها را از گیاهان اطراف خود می چیند و به لانه خود می برد و در این راه از آنها استفاده می کند، آنها را در گله در لانه قرار می دهند و با صدای بلند بازی می کنند. به پهلوها ضربه می زند، مایع شیرین اندام خود را برای خود می دوشند، رشد می کنند و فقط از آنها تغذیه می کنند. برای پرورش قارچ نیز به باغچه ای نیاز دارند که در آن خمیر تهیه کنند و قارچ های مورد نظر را در آنجا بکارند.

– مورچه های آسیاب: این نوع مورچه ها با سر بزرگ و آرواره های قوی خود دانه ها را آسیاب می کنند.
– مورچه فرعونی: یکی از انواع مورچه هایی است که تقریباً در سراسر جهان زندگی می کند و به رنگ زرد یا قرمز است و در خانه مورچه فرعونی است. این مورچه ها اولین بار در مصر دیده شدند و به همین دلیل به آنها مورچه فرعون می گویند. این مورچه در دیوارها زندگی می کند و بیشتر از غذاهای گیاهی از غذاهای چرب استفاده می کند. همچنین خلاص شدن از شر آنها بسیار دشوار است زیرا آنها در دیوارها لانه هایی برای حمل دارند

چرخه زندگی مورچه ها
چرخه زندگی مورچه ها بسیار جالب است. ماده های یک کلنی، ملکه، در بلندی آسمان پرواز می کنند و نرها آنها را دنبال می کنند. پس از این پرواز عروسی، نرها بلافاصله می میرند و ملکه فرود می آید و به تنهایی گروه یا بچه جدیدی را آغاز می کند. او لانه ای می کند و در آن تخم می گذارد. پس از آن، کرم های بدون پا از تخم بیرون می آیند، ملکه مادر به آنها کمک می کند تا یک پیله دور آنها بسازند. وقتی مورچه جوان به اندازه کافی بزرگ شد، ملکه پیله ای را سوراخ می کند و مورچه را از اتاقش رها می کند. این کارگران تازه ایجاد شده تقریباً بلافاصله زندگی سازنده و فعال خود را با وقف به ملکه و بقیه گروه آغاز می کنند.

منبع: donyaha.com