چرا به زکریا رازی می گویند

تحقیق زکریای رازی: ابوبکر محمد بن زکریای رازی پسر یکی از پزشکان، فیلسوفان و شیمیدانان موفق ایرانی بود که آثار ماندگاری در زمینه های شیمی، پزشکی و فلسفه از خود به جای گذاشت. به گفته جرج سارتن، رازی بزرگترین پزشک ایران و جهان اسلام در قرون وسطی بوده است.

در این مقاله می خواهیم اطلاعاتی در مورد زندگی و علم این شخصیت بزرگ زکریای رازی از گروه تحقیقات ماگرتا ارائه دهیم.

زندگی نامه زکریای رازی

نام اصلی محمد و کنیه او ابوبکر بود. مورخان شرقی از او به نام محمد بن زکریای رازی و مورخان غربی در کتاب های خود از او با نام رازش و الرازی یاد کرده اند. ابوریحان بیرونی روایت می کند که زکریای رازی در شعبان سال 251 هجری قمری در شهر ری به دنیا آمد. در جوانی عود می نواخت و شعر می سرود، سپس به زرگری و کیمیاگری روی آورد و در سنین پیری به فراگیری علم طب پرداخت.

در برخی از کتب مورخان اسلامی آمده است که رازی در بیمارستان بغداد طب آموخت و مدت نامشخصی در بغداد ماند و به تحصیل علوم پرداخت. سپس به ری بازگشت و تا پایان عمر در بیمارستان ری به مداوای بیماران پرداخت.

صفات اخلاقی زکریای رازی

رازی مردی خوش اخلاق بود که به فقرا توجه زیادی می کرد و برای درمان بیماری های مردم عادی تلاش می کرد. رازی در کتابی به نام صفات بیمارستانی بیان می کند که همه شایسته طبابت نیستند و باید صفات خاصی داشته باشید.

رازی درباره جهل علم نما افشاگری می کرد و با بی سوادانی که خود را پزشک می دانستند و با اطرافیان بیمار که در پزشکی دخالت می کردند مخالف بود، به همین دلیل مخالفانی نیز داشت.

استعدادهای زکریای رازی

🔴 پزشکی: زکریای رازی طبیب توانمندی بود، وی موفق به نگارش کتاب قانون در زمینه طب شد.

آبله و سرخک: رازی اولین فردی بود که تفاوت آبله و سرخک را درک کرد و در کتاب خود علائم و روش های درمان آن را بیان کرد.

🔴 جراحی: رازی پزشک معروفی بود که برخی از مورخان جراحی نیز نظر او را داشتند.

🔴تغذیه: رازی معتقد بود تغذیه نقش مهمی در سلامت و درمان دارد، کتابی در مورد تغذیه به نام فواید و مضرات الغغظه نوشت که دوره جامع بهداشت مواد غذایی است.

🔴 شیمی و داروسازی: تحصیل در رشته شیمی را قبل از پزشکی آغاز کرد و تاثیر اصلی او در شیمی طبقه بندی مواد است.

اکتشافات مخفی

رازی اکتشافات زیادی به شرح زیر کرد:

او توانست الکل را کشف کند.

تحت تأثیر محیط قلیایی، اسید سولفوریک به دست آمد.

اکسید آرسنیک از سوزاندن آرسنیک به دست آمد.

با مالیدن سرکه با مس زنگ تهیه کرد که برای شستن زخم استفاده می شد.

او اولین پزشکی بود که با موفقیت داروهای آلکالوئید سمی تولید کرد.

آثار زکریای رازی

در مورد آثار رازی ابوریحان بیرونی، 184 اثر را در کتاب کتب رازی و 167 اثر را در لغت نامه دهخدا شناسایی کردند.

کتاب های رازی شامل 56 کتاب در پزشکی، 33 کتاب در زمینه فیزیک، 10 کتاب در ریاضیات و نجوم، 17 کتاب در علوم فلسفی، 14 کتاب در کلام، 22 کتاب در کیمیا، 6 کتاب در ماوراء الطبیعه، 7 کتاب در منطق، 7 کتاب است. شرح و خلاصه آثار فلسفی و پزشکی دیگران، 2 کتاب در کفر و 10 کتاب در فنون مختلف.

☑️ در این مقاله به بررسی زندگی نامه محمد بن زکریای رازی پرداخته ایم که امیدواریم این مقاله برای شما مفید واقع شود.

جستجوی پیشنهادی:
جستجوی خیام نیشابوری
جستجوی ابوریحان بیرونی
جستجوی جابر بن حیان
جستجوی خواجه نظام الملک

به گزارش خبرگزاری مهر، در زمان خلافت اموی، حاکمان به شدت بر غیر عرب ها فشار می آوردند و به آنها اجازه تحقیق و استدلال علمی نمی دادند. آنها هیچ ارزشی برای علوم طبیعی قائل نبودند و به گفته خودشان این علوم فقط به نفع ملت های غیر عرب مانند ایرانیان بود. بنابراین دوره امویان دوران رکود و تعطیلی حکمت در ایران بود.

سرانجام سلسله امویان با شورش ایرانیان پایان یافت و ایرانیان به رهبری ابومسلم خراسانی خلفای اموی را برکنار کردند و در نتیجه بنی عباس به قدرت رسید.

در قرن سوم هجری قمری مرکز فرهنگی به نام «دارالحکمه» در بغداد آغاز به کار کرد که آثار دانشمندان ایرانی در کتابخانه آن جمع آوری شد. محمد بن زکریای رازی در اوج شکوفایی علم و فرهنگ و تمدن اسلامی یعنی در قرن سوم هجری قمری متولد شد و فضای پویا و پرنشاط آن عصر زمینه ساز رشد اندیشه شد. . و خلاقیت این نابغه نادر در جهان.

در اوایل حیات محمد بن زکریای رازی به دلیل گرایش روزافزون خلفای عباسی به تجمل گرایی و اشرافیت و گسترش مظاهر ظلم و خشونت در دستگاه خلافت، جنبش های سیاسی و اجتماعی استقلال طلبانه روز به روز گسترش یافت.

اروپاییان این دانشمند معروف را با نام های رازس، رازی، الرازی و گاه محمد بن زکریای رازی می شناسند. رازی در شعبان 251 هجری قمری در ری متولد شد و در شعبان 313 هجری قمری در همان شهر درگذشت.

در آن زمان ری یکی از مراکز علمی و فرهنگی جهان اسلام به شمار می رفت و قطعا رازی از این محیط توانمند بهره می برد. هیچ کس دقیقاً نمی داند که محمد بن زکریا علم را از کدام شاخه شروع کرد و اساتید او چه کسانی بودند. به نظر می رسد که رازی بیش از 30 یا 35 سال، شیمیدان، فیلسوف و طبیعت شناس منحصر به فرد و صاحب نوآوری های عظیم بوده است. پزشکی را بعد از آن سن، یعنی بین 30 تا 40 سالگی آموخت. او در مدت کوتاهی به شایسته ترین پزشک جهان اسلام تبدیل شد، به طوری که او را «پدر طب عرب» و جالینوس عرب نامیدند. .

رازی در بغداد به تحصیل پزشکی پرداخت و در نیمه دوم قرن سوم هجری به بغداد رفت و در زمان خلافت معتضد خلیفه عباسی در بیمارستان بغداد به کار دائمی پرداخت.

محمد بن زکریا در بغداد از شهرت و اعتبار فراوانی برخوردار بود و قدرت و مهارت او در طبابت زبانزد بود. با بازگشت به زادگاهش (ری)، ریاست بیمارستان ری را بر عهده گرفت. در آن زمان ابوصالح منصور بن اسحاق بر ری حکومت می کرد و با رازی روابط حسنه داشت.

رازی به شیوه روزگار خود بر علوم آن زمان تسلط کامل داشت. تعداد تألیفات و تألیفات وی در علوم مختلف (پزشکی، داروشناسی، فلسفه، شیمی، نجوم، الهیات و…) تقریباً 273 اثر برآورد شده است که بیشتر آنها مربوط به پزشکی و فنون است.

محمد بن زکریا در علم شیمی آثار مهمی دارد که از آن جمله می توان به دو کتاب «المدخال التلیمی» و «الاسرار» اشاره کرد. او یکی از اولین دانشمندانی بود که ابزارهای مختلف را برای ذوب فلزات طبقه بندی کرد.

کتاب «الحاوی» مهم‌ترین، معتبرترین و طولانی‌ترین مؤلف رازی و نخستین دایره‌المعارف پزشکی جهان اسلام و یکی از نخستین دایره‌المعارف‌های پزشکی جهان است. از دیگر آثار مهم پزشکی این پزشک بزرگ می توان به کتاب «المنصوری» اشاره کرد.

زکریای رازی را یکی از مشهورترین شیمیدانان ایرانی می دانند. او کاشف الکل و گردآورنده آثار ارزشمند در زمینه های پزشکی، فلسفه، ریاضیات و کیهان شناسی است.

ابوبکر محمد بن زکریای رازی، دانشمند، فیلسوف، پزشک، ریاضی‌دان و کیهان‌شناس ایرانی در شهر ری به دنیا آمد. بسیاری از مردم آن را از کشف الکل و جوهر گوگرد (اسید سولفوریک) می دانند. چون زکریای رازی در علوم مختلف تسلط یافت، برخی به او لقب «دانای کل» دادند. رازی علاوه بر تخصص در کیمیا، در طب و فلسفه نیز استاد بود و اکتشافات و آثار بسیاری در این زمینه از خود به جای گذاشت.

هر آنچه باید در مورد زکریای رازی بدانید:

زکریای رازی کیست؟

محمد بن زکریای رازی را یکی از مشهورترین پزشکان اواسط قرن ایران می دانند. او گردآورنده آثار در زمینه های مختلف از جمله ریاضیات، شیمی، کیهان شناسی و فلسفه است. اما مهم ترین دلیل شهرت آن در بین مردم، کشف الکل و اسید سولفوریک است. به پاس زحمات بزرگ رازی در عرصه داروسازی، روز پنجم شهریور به عنوان روز بزرگداشت رازی و روز داروساز در تقویم نامگذاری شد.

رازی همچنین پایه گذار روش جدید معاینه در بیمارستان ها است. از آنجایی که بیمار در حضور دانشجویان پزشکی یا قبل از معاینه توسط پزشک معاینه می شود، سابقه پزشکی وی توسط دانشجویان پزشکی گرفته می شود.

زندگی نامه زکریای رازی

زکریای رازی در سال 256 هجری قمری (856 میلادی) در شعبان ری متولد شد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در این شهر گذراند. در نوجوانی به موسیقی، عود نواختن و گاهی شعر سرایی علاقه داشت. در جوانی ابتدا به زرگری و سپس به کیمیاگری پرداخت. ورود او به این عرصه با آسیب دیدگی ناشی از مواد شیمیایی همراه بود که او را به سمت علم پزشکی سوق داد. در حالی که در جستجوی درمانی برای بینایی خود بود، به تحصیل پزشکی روی آورد و سرانجام در 30 سالگی به بغداد رفت. به آنجا رفت و در بیمارستان بغداد استاد علوم پزشکی شد.

رازی پس از اتمام تحصیلات پزشکی، ریاست بیمارستان معتضد بغداد را بر عهده گرفت، اما پس از مرگ معتضد، خلیفه عباسی به ری بازگشت. رازی پس از بازگشت، ریاست بیمارستان ری را بر عهده گرفت و تا پایان عمر در آنجا به تربیت شاگردان و طبابت پرداخت. تاریخ وفات زکریای رازی مشخص نیست. اما ابوریحان بیرونی زمان وفات خود را در ماه شعبان سال 313 هجری قمری نوشته است.

منبع عکس: aladabia.net

رازی در سالهای پایانی عمر خود بینایی خود را از دست داد و در این باره روایات مختلفی وجود دارد. اما بورورینی گفت که علت نابینایی او کار با مواد شیمیایی مختلف و بخارات جیوه بوده است.

زکریای رازی در طول زندگی خود کتابهای زیادی نوشت. تعداد این کتاب ها که در زمینه های ریاضیات و نجوم، تفسیر و تلخیص، فلسفه، ماوراء الطبیعه، الهیات، کیمیا، کفر و سایر فنون است، بیش از 180 جلد است. مهم‌ترین کتاب‌های تألیف رازی «الحاوی» و «البرهان» است. فعالیت های رازی در زمینه پزشکی بسیار چشمگیر است. با مطالعه آثار او می بینیم که او نه تنها در پزشکی، بلکه در جراحی نیز متخصص بوده است. به عنوان مثال در یکی از آثار خود تاکید کرد که اگر سنگ مثانه با روش های پزشکی قابل درمان نیست، باید با جراحی درمان شود. از دیگر نظریه ها و اکتشافات رازی می توان به تلاش های او در زمینه شکستگی ها و دررفتگی ها، تأکید بر نقش رژیم غذایی در سلامتی و تألیفاتش در مورد بیماری های دوران کودکی اشاره کرد.

رازی در مورد فلسفه نیز نظریاتی داشت. او از تفکر رایج فلسفی زمان خود، یعنی فلسفه ارسطویی-افلاطونی پیروی نمی کرد و اندیشه های خاص خود را داشت که مورد انتقاد فلاسفه قرار گرفت. او در فلسفه خود به سقراط و افلاطون متمایل بود و تأثیرات اندیشه های هندی و مانوی را در فلسفه او می توان دید. اما هرگز تسلیم نظرات سایر مشاهیر نشد و اطلاعاتی را که از پیشینیان به دست آورده بود مشاهده و تجربه کرد، سپس نظر و قضاوت خود را بیان کرد و اصلاح یا تکمیل نظرات دیگران را حق خود می دانست.

رازی فلسفه را این گونه تعریف می کند که «فلسفه به اندازه توانایی انسان مانند خداوند متعال است» و چون خالق بزرگ در نهایت علم و عدل و رحمت است پس نزدیک ترین افراد به خالق شایسته ترین و عادل ترین و مهربان ترین افراد هستند. بر اساس نظریات رازی، جهان پر از بدی و رنج است و تنها راه رستگاری عقل و فلسفه است و ارواح از ظلمت های این جهان پاک نمی شوند و تنها با فلسفه نمی توان ارواح را از این رنج رهایی بخشید; در فلسفه اخلاق رازی مسئله لذت و درد بسیار مهم است.

از نظر رازی، دنیا محل شر و رنج است و تنها راه فرار از آن عقل و فلسفه است.

رازی علیرغم اینکه به خدا و ماوراء الطبیعه اعتقاد داشت، نبوت و آیات را انکار می کرد و وجود آنها را انکار می کرد. رازی در دو کتاب «فی النبوات» و «فی حیل المتنبین» بحث نفی نبوت را مطرح کرده است.

همچنین بر اساس برخی از آثار وی گفته می شود که اعتقادات مذهبی وی باعث شد که مورد انتقاد روحانیون قرار گیرد و در نتیجه اکثر آثار وی در این حوزه توسط روحانیون این دوره از بین رفته است. از این رو از آرای رازی جز در نوشته های مخالفان وی اطلاعی در دست نیست.

آرامگاه زکریای رازی

زکریای رازی تا پایان عمر در ری ماندگار شد، اما قبر او تا به امروز ناشناخته مانده است. بر اساس اطلاعات موجود در کتاب «آثار پرتو کهن» اثر دکتر حسین کریمان و اظهارات مدیر پژوهشی مرکز نجوم آستان حضرت عبدالعظیم حسنی، گمانه‌زنی‌هایی درباره محل دفن دقیق زکریای رازی مطرح شده است. . که نشان می دهد رازی احتمالاً در امامزاده شعیب کنونی دفن شده است.

کشف زکریای رازی

رازی قبل از پزشکی شروع به تحصیل در رشته شیمی کرد. او اگرچه به کیمیا اعتقاد داشت، اما پایه گذار شیمی نوین است و آثار ارزشمندی در این علم از خود به جای گذاشته است. مهم ترین کتاب رازی در زمینه شیمی، کتاب «سر الاسرار» است.

زکریای رازی با وجود سالیان متمادی همچنان بزرگترین شیمیدان ایرانی است و به همین دلیل اکتشافات زیادی در زمینه شیمی انجام داده است که از جمله آنها می توان به الکل، اسید کلریدریک، استات مس برای شستشوی زخم ها، مرگ موش ها و اسید سیتریک اشاره کرد.

علاوه بر این، رازی در زمینه پزشکی نیز اکتشافاتی دارد. او اولین کسی بود که تفاوت بین آبله و سرخک را بیان کرد و آنها را از یکدیگر تشخیص داد. او همچنین اولین پزشکی بود که داروهای آلکالوئیدی غیر سمی ساخت و از آنها در درمان بیمارانش استفاده کرد.

سوالات رایج

زکریای رازی کیست؟

محمد بن زکریای رازی یکی از مشهورترین پزشکان ایرانی و کاشف الکل است.

زکریای رازی کجا متولد شد؟

شهر ری

مهم ترین اکتشافات رازی چیست؟

رازی اکتشافات زیادی در زمینه شیمی انجام داد که از جمله آنها می توان به الکل، اسید کلریدریک، استات مس، مرگ موش و اسید سیتریک اشاره کرد.

قبر زکریای رازی کجاست؟

آرامگاه رازی تا به امروز ناشناخته مانده است. اما محل دفن او احتمالاً در قبرستان امامزاده شعیب فعلی است.

عکس روی جلد: مرز علم