چرا به بعضی از پیامبران اولوالعزم می گویند

اولو والعظم به معنای صاحبان عزم است که به پنج تن از پیامبران صاحب شریعت (نوح، ابراهیم، ​​موسی، عیسی و محمد) گفته می شود. تعبیر اولوالعزم یک بار در قرآن در سوره احقاف آمده است. در مورد اینکه اولوال عظم مأموریت جهانی دارد یا اینکه مأموریت او محدود است، نظرات متفاوتی ارائه شده است.

معنی العزم

«اُلو» به معنای صاحبان و «اعظم» در لغت به معنای اراده قوی است. از نظر راغب اصفهانی در تعین لغت به معنای تصمیم به انجام کاری است.[1]

در مورد اینکه منظور از اولوالعزم چیست و پیامبران اولوالعزم چه کسانی هستند، سه نظریه ارائه شده است:

صاحبان صبر

برخی عزم را مترادف با صبر دانسته و از پیامبران اولوالعزم به پیامبرانی تعبیر کرده اند که در برابر مشکلات و سختی ها در تبلیغ احکام الهی صبر و بردباری دارند، زیرا در آیه اولوالعزم صفت است. از صبر به عنوان یک صفت مهم برای پیامبران اولوالعزم یاد شده است.[2][یادداشت 1]

صاحبان وثیقه

برخی از مفسران با استناد به آیات و روایات خاصی، تعین در کلمه اول العزم را به معنای قول می گیرند و این معنا را از آیات خاصی در قرآن گرفته اند، مانند آیه 7 سوره احزاب; در این آیه می فرماید: «وَ ما یَعْدَدَهُمْ مِنْ أَنْبیَا وَ مِنْکُمْ وَ مِنْ نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم» و از آنان عهد گرفتیم. غلیظه» در این آیه به موضوع عهد بستن با پیامبران بزرگی چون نوح، ابراهیم، ​​موسی، عیسی و محمد صلی الله علیه و آله اشاره دارد، برخی از مفسران بر این باورند که منظور از عهد در این آیه، عهد خاص پیامبران است. که ارتباط مستقیمی با موضوع نبوت ایشان دارد و علت ذکر نام این 5 پیامبر، کرامت و مقام والای ایشان به دلیل اولوالعزم و صاحب شرع بودن آنهاست [3] [پاورقی 2].

بنابراین، عزم به معنای عهد است [4] منظور از اولوالعزم، پیامبرانی هستند که خداوند بندگی و اطاعت کامل خود را بر عهده آنها قرار داده است [5] و یا بر عهده پیامبر خاتم و اهل بیت او و حضرت مهدی (عج) قرار داده است. PSL) و شیوه زندگی او [6] ] به توافق رسیدند [یادداشت 3].

صاحبان شریعت

برخی دیگر از مفسران، با توجه به آیات و روایات خاص، انبیای العظم را با کتاب و شریعت به پیامبران تعبیر کردند.[7]

یکی از مهمترین آیات در این زمینه، آیه 13 سوره شوری است که خداوند در آن نام این پیامبران را به عنوان پیامبران صاحب شریعت ذکر کرده است: «شرع لکم من الدین که به فرمان نوح و چه ما به تو و آنچه را به اب فرمان دادیم وحی کردیم رحیم و موسی و عیسی. علامه طباطبایی. وی در تفسیر این آیه که نام این پیامبران را ذکر می کند، معتقد است: «احکام الهی و آن ادیانی که مبتنی بر وحی است، تنها احکام ذکر شده در آیه است، یعنی قوانین نوح، ابراهیم، ​​موسی، عیسی علیه السلام. و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) زیرا اگر شریعت دیگری بود باید در این مقام ذکر می شد که مقام بیان کامل بودن شریعت اسلامی است». زیرا نوح با کتاب و شریعت مبعوث شد و همه کسانی که بعد از او آمدند بر اساس کتاب و شریعت و روش او عمل کردند تا اینکه ابراهیم آمد. با یک کتاب جدید و یک شریعت جدید و هر پیامبری که بعد از او آمد به شریعت ابراهیم عمل کرد، سپس آقا موسی آمد و تورات را آورد که کتاب جدیدی بود و بعد از آن مسیح با حضرت مسیح آمد. بشارتی که شریعت جدیدی بود و تا زمان پیامبر اسلام همه به شریعت عیسی عمل می کردند، پیامبر اسلام با قرآن و شریعت جدید آمد که حرام و حلال است. تا روز قیامت.[9] اگرچه برخی از پیامبران آسمانی کتاب آسمانی داشتند، اما کتاب آنها کتاب احکام و شرع مستقل و جدیدی نبود، چنانکه آدم، شیث، ادریس و داوود (علیهم السلام) نیز کتاب داشتند. نه اولین.[10]

تعداد پیامبران اولیه

در مورد تعداد و مصادیق پیامبران اولیه میان مفسران اختلافاتی وجود دارد:

همه رسولان الهی

گروهی از مفسران بر این باورند که کلمه «من» در آیه «اولوالعزم من الرسول» یک تعبیر است (یعنی معنای جمله قبل از خود را روشن می کند) بنابراین اول از -الف-. پيامبران، پيروى از صبر و استقامت و آزمايش خداوند، صفتى است كه همه پيامبران الهى هستند.[11]

برخی از رسولان الهی

اکثر مفسران بر این عقیده اند که لفظ «من» در آیه فوق برای تبعیض است و از این رو تنها گروه خاصی از فرستادگان العظم به شمار می روند.[12]

برخی 18 رسولی را که نام آنها در سوره انعام، آیات 82 تا 90 آمده است، دانسته اند، پس از نام این پیامبران، خداوند فرمود: «فابهوداهمو اقتاده»: پس به توصیه آنها عمل کنید. و برخى بر اساس رواياتى 9 نفر از پيامبران العظم را شمرده اند و بعضى آنها را 6 يا 7 معرفى كرده اند.[13][نکته 4].

مرتبط:  چرا گوشی با بلوتوث به لپ تاپ وصل نمیشه

علامه طباطبایی و برخی دیگر از مفسران العظم، پیامبران پنج گانه را با شریعت، یعنی نوح، ابراهیم، ​​موسی، عیسی و محمد(ص) دانسته اند[15] و معتقدند روایاتی که به این موضوع اشاره می کند در حد عالی است. مهم است.[16] اما از سوی دیگر، برخی دیگر معتقدند که علت نرسیدن این حساب ها به حد تواتر قطعی نیست و در آیات قرآن نیز دلیل قطعی بر انحصار پیامبرانی که شرع در پنج دارند، وجود ندارد. مردم.[17][18]

پیامبران اولیه و رسالت جهانی

بنابراین، اگر برای پیامبران اولوالعزم و مقدّر فهمیده شود، این سؤال پیش می‌آمد که آیا رسالت آن‌ها جهانی بوده یا هر کدام برای قوم خاصی مبعوث شده است؟ البته در جهان شمول بودن پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) تردید و اختلافی وجود ندارد، اما در مورد سایر پیامبران عظم سه نظریه مطرح شده است:

ماموریت جهانی همه

برخی مانند علامه طباطبایی معتقدند که بعثت انبیا جهانی بوده است. وی برای اثبات مطلب فوق، دلیلی از آیات [19] ارائه کرد و توضیح داد که پیامبران العظم و صاحب کتاب دو نوع دعوت داشته اند، یکی دعوت به عبادت خدا، توحید و نفی شرک. و دیگری دعوت به قواعد و قوانین خاص بود. دعوت اول جهانی بود، برخلاف دعوت دوم که مختص قوم خاصی بود و آن ملت موظف به اجرای این دستورات بود.[20]

ماموریت جهانی برخی

رسالت انبیای اولیه یک رسالت جهانی نبود. مثلاً موسی (ع) و عیسی (ع) در میان بنی اسرائیل پرورش یافتند و دعوت آنها مختص این قوم بود. وقوع برخی از آیات نیز مؤید این مدعا است، مانند آیه 49 سوره آل عمران (و رسول الله الی بنی اسرائیل) و همچنین مضمون ظاهر آیات دیگری مانند آیه 6 سوره. صف، آیه 101 سوره اسراء، آیه 47 سوره طه، آیه 17 سوره شعار و آیه 53 سوره غافر. . پس لازم نیست پیامبر صاحب شریعت باشد و رسالتش جهانی باشد.[21]

شرح

نظریه سوم این است که اگر منظور از جهانی بودن این است که پیامبر موظف است رسالت خود را نه تنها به قوم خود، بلکه به تمام امت ها و ملت های بزرگ جهان برساند، رسالت بسیاری از پیامبران، حتی حضرت موسی (علیه السلام) است. بر او) و عیسی (علیه السلام) جهانی نبود. . اما اگر منظور از جهان شمولی، ضرورت انتقال رسالت در مواجهه با اقوام دیگر و لزوم پیروی از همه کسانی است که به دین جدید وارد شده اند، رسالت همه پیامبران جهانی بوده است. بنابراین دعوت بسیاری از پیامبران از یک جهت جهانی نبودن و از جهت دیگر رسالت همه انبیا جهانی است.[22]

موضوع پیامبران اولیه و ارتباط آن با مرجعیت ائمه(ع) در روایات متعددی مطرح شده است[23]، از جمله روایتی که ائمه(ع) را وارث معارف، معجزات و فضایل پیشین معرفی می کند. پیامبران.[24]

بیشتر بدانید

راه و هدايت، مصباح يزدي، محمدتقي، انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني.

پاورقی

↑ راغب اصفهانی، فردات راغب، ذیل واژه عزم.

↑ تفسیر عاملی، ج 7، ص 533; تفسیر آیات الاحکام، صفحه 680; تفسیر مراغی، جلد 21، صفحه 132; تحریر والتنویر، جلد 26، ص. 67).

↑ طباطبایی، المیزان، انتشارات منصورت اسماعیلیان، ج 16، ص 138. 278 و جلد 2، ص. 141، تفسیر النشون، جلد 17، ص 138. 211

↑ تفسیر القرآن العظیم، جلد 6، ص 138. 342 و کنزالدقایق، جلد 8، ص. 360

↑ بحار الانوار، جلد ۱۱، صفحه ۳۵ و تفسیر القرآن الکریم، جلد ۶، صفحه ۳۴۲.

↑ بحارالانوار، جلد ۱۱، صفحه ۳۵; المیزان ج 2 ص 213; تفسیر الصافی جلد 3 صفحه 342 تفسیر قمی جلد 2 صفحه 66 و کنزالد دقاق جلد 8 صفحه 360 .

↑ المیزان، جلد ۲، صفحه ۲۱۳; جامع الجامع، جلد 6، ص 27 و 29; روح البیان، جلد 8، صفحه 495; کنزالد دقاق، جلد 12، ص. 203 و تفسیر المبین ص. 550

↑ المیزان، جلد ۱۸، صفحه ۲۹

↑ البرهان فی تفسیر القرآن، ناشر: است. البعث، ج5، ص51; الصافی، ج 5، ص 19; کنزالد دقاق، جلد 12، ص 206; تفسیر البرهان، ج 4، ص 138. 80 و عیون اخبار الرضا، 1404ق، ج 2، ص 138. 178).

↑ المیزان، جلد ۲، صفحه ۱۴۲; ترجمه المیزان، ج 2، ص 138. 213.

↑ تنویر…، ۴۲۶; شیخ طوسی، ج 9، ص 287; زمخشری، ج 4، ص 313; فخرالدین، جلد ۲۷، ص. 35

↑ تنویر…، ۴۲۶; شیخ طوسی، ج 9، ص 287; زمخشری، ج 4، ص 313; فخرالدین، جلد ۲۷، ص. 35

↑ المیزان، جلد 18، صفحه 333; روح المعانی، ج 1، ص 138. 26، ص. 34 و 35

↑ http://alem.thaqalain.ir/اسامی-انبیا-در-سوره-انعام/

↑ المیزان، جلد ۲، صفحه ۲۱۳; البرهان، ج 3، ص 776; تفسیر مراغی، ج 21، ص 132 و ج 26، ص 29

↑ المیزان، جلد 2، ص 145 و 146 و جلد 18، ص 220.

↑ روح المعانی، جلد 18، صفحه 333

↑ صراط و راهنماها، ج5، ص329

مرتبط:  چرا مجاز به ثبت مجوز انتخاب واحد نیستم

↑ المیزان، جلد ۲، صفحات ۱۴۱ و ۱۴۲

↑ پیامبران اولیه چه کسانی بودند؟، تبیان.

↑ پیامبران اولیه چه کسانی بودند؟، تبیان.

↑ صراط و راهنماها، ج5، ص46

↑ صفر، ۶۱; کلینی، جلد 1، صفحه 416; مجلسی، ج26، ص382، ج44، ص226

↑ بحار الانوار، ج ۲، ص ۲۰۵

↑ العظم المحمود فی الدین: العظم الما فیه تذکیه النفس و وساله الامه و قوام آن صبر بر شر ابن عاشور، تحریر و تنویر، ج2 6.

↑ کنائه قیل می گوید: و عهد من از تو ای خمسه و بقیه انبیاء. و فقط به عظمت شأن و اعتلای مقامشان این گونه یاد کرد، زیرا آنان در تعین اولی و اصحاب شرایع و کتب هستند. المیزان، جلد 16، صفحه 278.

↑ روایت امام باقر (علیه السلام) در این باره چنین است: اما اولین تصمیم من قول من به آنها در محمد و مربیان متأخرم و زندگی مهدی است، پس با قطعنامه خود موافقم که همان است. بحارالانوار، جلد 11، ص 138. 35. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان این روایت را مصداق باطن قرآن دانسته که ربطی به تفسیر ظاهری آیات ندارد. در این روایت، حقیقت احکام خداوند و تفسیر عهد و پیمان او با پیامبرانش که همان ولایت الهی است، معرفی شد، یعنی پیامبران درباره پیامبر (ص) و اهل بابیت عهد بستند و آنها را شناختند. ولایت که همان ولایت خداست. (و معنایی که در رمان آمده در بطن قرآن است و من تصمیمات را به حقایق و عهدها را به تفاسیر ارجاع می دهم و اراده الهی است نه تفسیر کلام آیه در چیزی) طباطی، المیزان. ، منشور اسماعیلیه، ج 1. 14، ص. 230.

نام این پیامبران در سوره انعام چنین آمده است: اسحاق، یعقوب، نوح، داوود، سلیمان، ایوب، یوسف، موسی، هارون، زکریا، یحیی، عیسی، الیاس، اسماعیل، الیشع، یونس و لوط. 14]

مراجع

لینک خارجی

بازدید کنید:

زمان تقریبی مطالعه:

تاریخ: شنبه 1398/07/12 ساعت 16:06.

عزم به معنای اراده محکم و استوار، حکم و شریعت است. و اولو به معنای صاحبان است. این پیامبران صاحب شریعت بوده و با مشکلات و گرفتاری ‏هاى بیشترى روبرو بودند، به همین دلیل به آنها پیامبران اولوالعزم گفته شده است.(اولوالعزم بودن، نشانه صاحب شریعت بودن است. به عبارت دیگر، پیامبران الوالعزم دارای دینی خاص هستند و پیامبران هم زمان او یا قبل از او باید دین او را ترویج دهند.)

برخی از پیامبرانی که از جانب خداوند مبعوث شده اند شریعت نداشته و فقط به تبلیغ شریعت پیامبران قبل از خود یا زمان خود می پردازند، چنانکه توضیح داده شد پیامبرانی که شریعت دارند اولوالعزم نامیده می شوند.

اولین پیامبران قرآن

خداوند در قرآن کریم به تشریع دین و ابلاغ آن توسط پیامبران اشاره می کند و نام چهار پیامبر، غیر از پیامبر اسلام که آخرین دین الهی توسط وی آورده شده مورد خطاب قرار داده است.

اولین پیامبران در حدیث و حدیث

بعضی از مفسّران غیر شیعه، پیامبران اولوالعزم را کسانی دانسته اند که مأمور به جهاد بودند و یا مکاشفاتشان را اظهار کرده اند، و در تعیین مصداق هم از نوح، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، یوسف، ایّوب، یا ابراهیم، نوح، هود (ع) و محمد (ص) نام برده اند.

اما طبق روایات ائمه اطهار علیهم السلام متوجه می شویم که اولو الاعظم تنها پنج پیامبر هستند. صفات اولوالعزم در حدیث آمده است:

– دعوتی جهانی و جهانی برای انس و جن داشتند.

– شریعت و دین مستقل و جدیدی داشتند.

– کتاب مقدسی داشتند.

پس داشتن کتاب از شروط انبیا است. اما در اینجا دو شرط مهم دیگر وجود دارد، یکی داشتن یک دعوت جهانی برای همه انس و جن و دیگری داشتن شریعت مستقل و جدید.

لازم به ذکر است که منظور از شریعت مستقل این نیست که با شریعت پیامبران پیشین کاملاً متفاوت باشد و با آن سازگار نباشد، بلکه به این معناست که بر حسب مقتضیات عصر شرع متفاوت بوده است. امری طبیعی است، بنابراین پیامبرانی مانند حضرت داوود شامل پیامبران اولیه می‌شوند. نمی توانند چون حضرت داوود (ع) با اینکه کتاب آسمانی دارد، کتابش مستقل و جدید نبوده است، همانطور که حضرت آدم، شیث و ادریس (ع) هم کتاب داشتند، ولی این کتاب اول نبود.

البته در روایات به وضوح نام پیامبران اولوالعزم آمده است. چنانکه امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: اول، پنج نفر هستند:

– نوح

-حضرت ابراهیم

– حضرت موسی

– عیسی (ع)

– حضرت محمد (ص)

معجزات پیامبران اولیه

برخی از معجزه هاى پیامبرگرامى اسلام(ص) عبارتند از:
– قرآن کریم
– شق القمر
– معراج

برخی از معجزات حضرت ابراهیم (ع) عبارتند از:

– زنده كردن چهار مرغ به اذن خدا
– سرد كردن آتش.

برخی از معجزات حضرت موسی (علیه السلام) عبارتند از:

– عصا را بیندازید و تبدیل به اژدها کنید و جادوی جادوگران فرعون را خنثی کنید
– دست را از گردن بند بردارید و بین انگشتان پیامبر صاف کنید و بدرخشید
– غرق شدن فرعونیان در نیل و سالو. از حواریون حضرت موسی
– چوب را به سنگ بزن در بیابان و چشمه های جوشان به اذن خدا
– بفرست توفان، ملخ، شپش، قورباغه
– در میان مردم خونین حارثات.

مرتبط:  چرا نباید از تعریف افراد نادان خوشحال شویم

برخی از معجزات حضرت نوح (ع) عبارتند از:

– کشتی نوح

– طوفان و نجات نوح (ع) و یارانش

برخی از معجزات عیسی (PSL) عبارتند از:
8
– زنده کردن مردگان
– شفای نابینایان
– شفای بیماران 75757599988

پیامبران اولیه چه کسانی هستند؟

فقط پنج تن از پیامبران الهی دارای خصیصه‌ی اولوالعزم بودن هستند؛ یعنی هم دعوت همگانی، هم شریعت و هم کتاب الهی داشتند. آن پنج نفر، حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی(ع) و پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) هستند.

چرا به آنها اولو العظم می گفتند؟

با توجه به این‌که پیامبران صاحب شریعت جدید و آیین تازه با مشکلات و گرفتاری‌هاى بیشترى روبرو بودند، و براى مقابله با آن، عزم و ارادۀ محکم‏‌ترى لازم داشتند، به این دسته از پیامبران، اولو العزم اطلاق شده است

اسم کتاباشون چیه؟

در روایات از کتاب حضرت نوح و حضرت ابراهیم (ع) به نام صحف یاد شده، و تورات کتاب حضرت موسی، انجیل کتاب حضرت عیسی(ع) و قرآن کتاب پیامبر اسلام (ص) است.

چرا زرتشت و داوود (ع) اول کتاب نیستند؟

اولاً مصمم بودن نشانه صاحب شرع است. به عبارت دیگر، انبیای الوالعزم دین خاصی دارند و پیامبران زمان او یا قبل از او باید دین او را تبلیغ کنند.

حضرت داوود(ع) اگر چه دارای کتاب آسمانی است، ولی کتاب او، کتاب احکام و شریعت مستقل و تازه نبود، چنان‌که حضرت آدم، شیث و ادریس(ع) هم دارای کتاب بودند، ولی اولو العزم نبودند.
“اوستا” کتاب زرتشتیان است، در قسمت‌های مختلف اوستا نقل قول‌ها و یا صحبت‌هایی که او با خدا یا مردم می‌کند بیان شده است اگرچه بر طبق روایات، وی پیامبر الهی و صاحب کتاب بود، ولی اولوالعزم نبود.

قرآن کریم اصل دین را به پنج پیامبر نسبت داده است:

در سوره شوری آیه 13 می فرماید: دین شما همان است که بر نوح و محمد و ابراهیم و موسی و عیسی علیهم السلام نازل و سفارش شده است.

در سوره احزاب آیه هفت: درباره عهد گرفتن از همه پیامبران به ویژه از نوح و محمد و ابراهیم و موسی و عیسی علیهم السلام است.

از این دو آیه می توان فهمید که این پنج نفر بالاتر از همه مصمم و دارای کتاب و شریعت مستقل هستند وگرنه همه انبیاء صبر و استقامت و استقامت دارند. هر یک از این پیامبران دارای کتاب آسمانی خاص و دین جدیدی بودند، هر چند که هیچ یک از دین پیامبر قبلی تخطی نکردند، بلکه آن را کاملتر کردند.

برخی از پیامبرانی که از جانب خداوند مبعوث شده اند شریعت نداشته و فقط به تبلیغ شریعت پیامبران قبل از خود یا زمان خود می پردازند، چنانکه توضیح داده شد پیامبرانی که شریعت دارند اولوالعزم نامیده می شوند.

به طور کلی می توان گفت که پیامبران دو دسته اند:

– اولین گروه پیامبرانی بودند که پیش از خود به تبلیغ دین پیامبر پرداختند

– دسته دوم پیامبرانی بودند که دین جدیدی ارائه کردند که هر یک از دین قبلی خود کاملتر و جامعتر بود و عرضه کنندگان دین کاملتر پیامبر اولوالعزم نامیده می شوند.

این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران حوزه رسانه بازنشر می شود و محتوای آن الزاما مورد تایید تبیان نمی باشد.

چرا اول از همه پیامبران را صدا می زنند؟

در ادامه می توانید دقیق ترین و صحیح ترین پاسخ ها را مشاهده کنید.

با قسمت آموزش مجله اینترنتی باحال مگ همراه باشید.

چرا به آنها پیامبر اولوالعزم می گویند؟

پاسخ به این سوال: پنج پیامبری که دارای کتاب، دعوت جهانی و شرع جدید هستند، پیامبران اولوالعزم نامیده می شوند.

یافتن پاسخ از طریق اینترنت

یکی از راه های یافتن پاسخ سوالات استفاده از اینترنت است.

با استفاده از اینترنت می توانید به راحتی پاسخ سوالات را بیابید.

معمولا موضوعات مختلفی در اینترنت توضیح داده می شود.

در سایت باحال مگ سعی کرده ایم سوالات پیش آمده را برای شما عزیزان آماده کنیم.

آیا باید پاسخ سوالات را پیدا کنیم؟

معمولاً سؤالات مربوط به یادگیری است.

با پاسخ به سوالات می توانیم چیزهای جدیدی یاد بگیریم و دانش خود را افزایش دهیم.

این یادگیری همچنین باعث افزایش اعتماد به نفس می شود.

از طرفی یادگیری مطالب جدید باعث ایجاد حس خوب در فرد می شود.

روی یادگیری تمرکز کنید

بهتر است در حین یادگیری تمرکز کنید و سعی کنید تمام حواس خود را با هم جمع کنید.

در این صورت، به خاطر سپردن چیزهای جدید آسان تر است.

تمرکز به ما کمک زیادی می کند.

از طرفی اگر تمرکز داشته باشیم می توانیم علاوه بر موضوع اصلی چیزهای جدیدی یاد بگیریم.

منبع: Bahalmag

دسته بندی :

تحصیلات

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. بسیار مقاله جالبی بود. واقعا خیلی ازمون نمی دونستیم که چرا به بعضی از پیامبران اولوالعزم می گویند. این مقاله ما رو با دلایل قانع کرد. ممنون از نویسنده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا